فِي يَوْمٍ مِنَ الأَيَّامِ، كَانَ هُنَالِكَ تِمْسَاحٌ جَائِعٌ.
روزی روزِگاری تمساحی بود کِه خِیلی گُرُسنِه بود.
وه نه وو یو وږۍ تمساح وو.
كَانَ يَبْحَثُ عَنِ الطَّعَامِ بِبُطْءٍ وَهُدُوءٍ.
وَفَجْأَةً…
او خِیلی آهِستِه وَ آرام وَ بی سَر وَ صِدا بِه دُنبالِ غَذا میگَشت وَ سِپَس....
هغه ورو او په ارامۍ سره خواړه لتول او بیا.....
طجججج!!! قَفَزَ التِّمْسَاحُ!
اووو! تمساح حَملِه میکُنَد وَ یِک طُعمِه را شِکار میکُنَد.
پوح!!! تمساح یو څیز وموندل او ویې خواړه.
لَمْ يَعُدْ التِّمْسَاحُ جَائِعاً بَعْدَ ذَلِكَ، بَلْ أَصْبَحَ سَعِيدًا.
بَعد اَز آن او دیگر گُرُسنِه نیست وَ خوشحال اَست.
له هغې وروسته، هغه تر ډیر وخته وږۍ نشو او خوشحاله وو.
إِلَى أَنْ يَجُوعَ مَرَّةً أُخْرَى.
تا وَقتی که او دوبارِه گُرُسنِه شَوَد.
تر هغه چې هغه بیا وږۍ شي.