فِي يَوْمٍ مِنَ الأَيَّامِ، كَانَ هُنَالِكَ تِمْسَاحٌ جَائِعٌ.
روزی روزِگاری تمساحی بود کِه خِیلی گُرُسنِه بود.
وه نه وه یو وږې تمساح وه.
كَانَ يَبْحَثُ عَنِ الطَّعَامِ بِبُطْءٍ وَهُدُوءٍ.
وَفَجْأَةً…
او خِیلی آهِستِه وَ آرام وَ بی سَر وَ صِدا بِه دُنبالِ غَذا میگَشت وَ سِپَس....
تمساح به ورو ورو د خپل ځان لپاره خواړه پیدا کول، خوړل به يې او
طجججج!!! قَفَزَ التِّمْسَاحُ!
اووو! تمساح حَملِه میکُنَد وَ یِک طُعمِه را شِکار میکُنَد.
ښکار به یې کولو.
لَمْ يَعُدْ التِّمْسَاحُ جَائِعاً بَعْدَ ذَلِكَ، بَلْ أَصْبَحَ سَعِيدًا.
بَعد اَز آن او دیگر گُرُسنِه نیست وَ خوشحال اَست.
له هغې وروسته، هغه تر ډیر وخته وږې نه شوه او خوشحاله وه.
إِلَى أَنْ يَجُوعَ مَرَّةً أُخْرَى.
تا وَقتی که او دوبارِه گُرُسنِه شَوَد.
تر هغه چې هغه بیا وږې شي.
