有一天，妈妈买了很多水果。
یِک روز مادَرم مِقدارِزیادی میوِه خَرید.
یوه ورځ مور جانې ډېره میوه راوړه.
我们都问她：“什么时候可以吃水果？”妈妈说：“等今天晚上再吃。”
ما پُرسیدیم “کَی میتَوانیم چَند تا میوه بُخوریم؟” مادَرَم دَر جَواب گُفت: “اِمشَب میوِه خواهیم خورد.”
موږ کله لږه میوه خوړلای شو؟ موږ وپوښتل. مور جانې وویل، موږ به دا میوه د شپې خوړو.
我哥哥拉希姆很贪吃，所有的水果都想尝尝。结果他吃了很多。
بَرادَرَم رَحیم پُرخور اَست. او اَز همهی میوِهها چِشید وَ مِقدارِزیادی اَزمیوهها را خورد.
زما ورور رحیم حریص دی. هغه ټوله میوه څکي. هغه ډېره میوه خوري.
弟弟叫着说：“看看拉希姆做了什么！”。我跟着说：“拉希姆很调皮很自私。”
بَرادَرِ کوچَکَم فَریاد زَد: “بِبینید رَحیم چِه کاری کَردِه! مَن هَم گُفتَم، رَحیم سَرکِش وَ خودخواه اَست.”
زما کوچنی ورور چغه کړه، دا اوګورئ رحیم څه کړي؟ ما وویل، رحیم ډېر وران او خود خواه دی.
妈妈对拉希姆很生气。
مادَر، اَز دَستِ رَحیم عَصَبانی شُد.
مور جانه رحیم ته په غصه ده.
我们也对拉希姆很生气。可是拉希姆并不感到惭愧。
ما هَم اَز دَستَش عَصَبانی شُدیم. وَلی، رَحیم اَصلا مُتِاسِف نَشُد.
موږ هم رحیم ته په غصه یو. مګر رحیم هیڅ خفه نه دی.
小弟弟问：“拉希姆不是该罚了吗？”
بَرادَرِ کوچَک پُرسید: “نِمیخواهی رَحیم را تَنبیه کُنی؟”
زما کوچنی ورور وپوښتل، آیا تاسو رحیم ته جزا نه ورکوئ؟
妈妈警告说：“拉希姆，你很快就会后悔的。”
مادَر بِه رحیم تَذَکُر داد، “بِه زودی اَز این کارَت پَشیمان خواهی شُد”.
رحیمه، ته به ډېر ژر بخښنه وغواړې. مور جانې وویل.
不久，拉希姆果然开始感到恶心起来。
رَحیم اِحساسِ مَریضی میکَرد.
رحیم ناروغ شو.
拉希姆小声说：“我肚子很疼。”
رَحیم آرام زِمزِمِه میکَرد، “شِکَمَم خِیلی پیچ و تاب میخورَد.”
زما خیټه درد کوي. رحیم په ورو وویل.
妈妈早料到会发生这样的事情。拉希姆受到了水果的惩罚！
مادَر میدانِست کِه این اِتِفاق خواهَد اُفتاد. میوهها رَحیم را تَنبیه کَردَند!
مور جانه پوهېدله چې داسې به کېږي. میوه رحیم ته جزا ورکوي!
后来，拉希姆跟我们道歉说：“以后我再也不会贪吃了。”而我们这次都相信他！
دَر آخَر رَحیم اَز ما عُذرخواهی کَرد وَ این قول را داد که: “مَن دیگر هیچ وَقت اینقَدر پُرخوری نَخواهَم کَرد.” وَ ما هَم حَرفَش را باوَر کَردیم.
وروسته رحیم له موږ ټولو څخه بخښنه وغوښته. زه به نور هیڅ کله حریص نه اوسم. هغه ژمنه وکړه. او موږ ټول په هغه باور لرو.
