تغییر زبان
فارسی افغانستان
پشتو
برگشت به فهرست داستانها
این کالای اَست. او هَفت سال سِن دارَد. دَر زَبان لوباکوسو کِه زَبانِ او میباشَد مَعنایِ اِسمَش - دُختَرِ خوب – است.
این کالای اَست. او هَفت سال سِن دارَد. دَر زَبان لوباکوسو کِه زَبانِ او میباشَد، مَعنایِ اِسمَش - دُختَرِ خوب – است.
دا خالۍ ده. اووه کالنه دی. د هغې ژبه چې خبرې پرې کوي لوبوکوڅو نومیږي او غوره مانا ورکوي.
کالای هَر روز صُبح کِه بیدار میشَوَد با دِرَختِ پُرتِقال صُحبَت میکُنَد. دِرَختِ پُرتِقال لُطفاً، حِسابی رُشد کُن وَ بِه ما پُرتِقال هایِ رِسیده یِ خوب بِدِه.
کالای هَر روز صُبح کِه بیدار میشَوَد، با دِرَختِ مالته صُحبَت میکُنَد. دِرَختِ مالته لُطفاً، درست رُشد کُن وَ بِه ما مالتههایِ رِسیده یِ خوب بِدِه.
کله چې له خوبه جګېږی د مالټې له ونې سره خبرې کوي او ورته وايي چې هیله کوم ژر پخه شه او موږ ته مالټې راکړه.
کالای تا مَدرِسِه راه میرَوَد. دَر راه با عَلَف ها صُحبَت میکُنَد. عَلَف ها، لُطفاً بیشتَر رُشد کُنید وَ سَبز شَوید وَ خُشک نَشَوید.
کالای تا مکتب پیاده میرَوَد. دَر راه با عَلَفها صُحبَت میکُنَد. عَلَفها، لُطفاً بیشتَر رُشد کُنید وَ سَبز شَوید وَ خُشک نَشَوید.
کله چې خالۍ د ښوونځي پر لاره روانه وي، له واښو سره هم خبرې کوي او غوښتنه ېې دا وي چې ژر وچ نه شي او همداسې زرغون پاتې شي.
کالای اَز کِنارِ گُل هایِ وَحشی رَد میشَوَد. گُلهایِ وَحشی لُطفاً، مُرَتَب شِکوفِه بِزَنید کِه مَن بِتَوانَم شُما را دَر موهایَم قَرار دَهَم.
کالای اَز کِنارِ گُلهایِ وَحشی رَد میشَوَد. گُلهایِ وَحشی، لُطفاً مُرَتَب شِکوفِه کنید کِه مَن بِتَوانَم شُما را دَر موهایَم قَرار دَهَم.
. کله چې خالۍ د ځنګل تر څنګ روانه وي، له دوی هم همدا هیله کوي چې د ځنګل ګلانو همداسې زرغون اوسئ چې زه مو په اوربل کې کښيږدم.
دَر مَدرِسِه، کالای با دِرَختی کِه دَر وَسَطِ حَیاط بود صُحبَت کَرد. “دِرَخت لُطفاً، شاخِه هایِ بُزُرگ برویان تا ما بِتَوانیم زیر سایهی تو دَرس بِخوانیم.”
دَر مکتب، کالای با دِرَختی کِه دَر وَسَطِ حَویلی بود صُحبَت کَرد.” دِرَخت لُطفاً، شاخِههایِ بُزُرگ برویان تا ما بِتَوانیم زیر سایهی تو دَرس بِخوانیم.”
. نوموړې د ښوونځي د غټې ونې لاندې ناسته وي او ورته وايي چې ونې اوږد ښاخونه ولره چې موږ مو تر سیوري لاندې کښينو.
کالای با حِصارِ اَطرافِ مَدرِسِه صُحبَت میکُنَد. “لُطفاً مُحکَم وَ قَوی رُشد کُن وَ جِلویِ وارِد شُدَنِ اَفرادِ بَد را بِگیر.”
کالای با حِصارِ اَطرافِ مکتب صُحبَت میکُنَد. “لُطفاً مُحکَم وَ قَوی رُشد کُن وَ جِلویِ وارِد شُدَنِ اَفرادِ بَد را بِگیر.”
خالۍ د ښوونځي دیوال ته وايي هیله کوم غښتلی اوسه، نا اهله او کوڅه ډب هلکان د ننه ښوونځي ته مه را پرېږده.
وَقتی کالای اَز مَدرِسِه بِه خانِه بَرگَشت، دِرَختِ پُرتِقال را دید. کالای پُرسید، “آیا پُرتِقال هایَت هَنوز نَرسیده ؟”
وَقتی کالای اَز مکتب بِه خانِه بَرگَشت، دِرَختِ مالته را دید. کالای پُرسید، “آیا مالتههایَت هَنوز نَرسیده ؟”
کله چې خالۍ له ښوونځي څخه د کور په لور روانېږي، د مالټې ونې ته ګوري او ورته وايي چې مالټو پخې شوې نه يې.
کالای آهی کِشید وَگُفت، “پُرتِقال ها هَنوز سَبز هَستَند.” کالای گُفت، “فَردا تو را خواهَم دید دِرَختِ پُرتِقال.” “شاید بَعد تویِک پُرتِقال رِسیده بَرایِ مَن داشتِه باشی!”
کالای آهی کِشید وَگُفت، “مالتهها هَنوز سَبز هَستَند.” کالای گُفت، “فَردا تو را خواهَم دید دِرَختِ مالته.” “شاید بَعد تو یِک مالته رِسیده بَرایِ مَن داشتِه باشی!”
خالۍ سوړ اسویلی وکړي او له ځان سره ووايي، لا هم پخې شوي نه دي او د صبر په بڼه وايي، خیر کیدای شي تر سبا پورې پخې شي.
نویسنده: Ursula Nafulaنقاش: Jesse Pietersenمترجم: Marzieh Mohammadian Haghighiخواننده: Nasim Peikazadi
Ursula Nafula
Jesse Pietersen
Marzieh Mohammadian Haghighi
Nasim Peikazadi
فارسی ایران
سطح 2
