አንድ ቀን እናቴ በጣም ብዙ ፍራፍሬዎች አመጣች።
Siku moja, mama alileta matunda mengi.
መቼ ነው ታዲያ ከፍራፍሬው የምትሰጭን? ብለን ጠየቅን። ‹‹ፍራፍሬውን ማታ እንበላዋለን።›› አለች እማ።
“Tutakula matunda lini?” tunauliza. “Tutakula matunda leo jioni,” mama anasema.
ወንድሜ ራሂም ስግብግብ ነው። ከሁሉም ፍራፍሬ ቀመሰ። አብዛኛውንም እሱ በላው።
Kaka yangu Rahim ni mlafi. Anaonja onja matunda yote. Anakula matunda mengi.
‹‹እዩ እዩ ራሂም ምን እንዳደረገ!›› ታናሹ ወንድሜ ጮኸ። ‹‹ራሂም ክፉ እና ራስ ወዳድ ነው›› አልኩ እኔ።
“Angalia Rahim alichokifanya!” mdogo wangu analalamika kwa sauti. “Rahim ni mtundu na mchoyo,” ninasema.
እናታችን በራሂም ድርጊት ተናደደች።
Mama amekasirishwa na Rahim.
እኛም በራሂም ተናደንበታል። ነገር ግን ራሂም ምንም አልመሰለውም።
Sisi pia tumekasirishwa na Rahim. Lakini Rahim haombi msamaha.
‹‹ራሂምን አትቀጭውም?›› ሲል ትንሹ ወንድሜ ጠየቀ።
“Hutamwadhibu Rahim?” mdogo wangu anauliza.
‹‹ራሂም፣ ቶሎ ብለህ ይቅርታ ጠይቅ›› እናታችን አስጠነቀቀችው።
“Rahim, muda si mrefu utajuta,” mama anaonya.
ራሂምም ወዲያው ይታመም ጀመር።
Rahim anaanza kuhisi kuumwa.
‹‹ሆዴን በጣም አመመኝ›› በማለት ራሂም አልጎመጎመ።
“Tumbo langu linauma sana,” Rahim ananong’ona.
እናታችን ይህ ሊከሰት እንደሚችል ታውቅ ነበር። ፍራፍሬው ራሂምን እየቀጣው ነው።
Mama alijua hili litatokea. Matunda yanamwadhibu Rahim!
በኋላም ራሂም ይቅርታ ጠየቀን። ‹‹ከእንግዲህ ዳግመኛ ስግብግብ አልሆንም›› በማለት ቃል ገባ። ሁላችንም አመንነው።
Baadaye, Rahim anatuomba msamaha. “Kamwe sitakuwa mlafi tena,” anaahidi. Na sote tunamwamini.
