በድሮ ዘመን አንድ ደስተኛ ቤተሰብ ነበረ።
فِي يَوْمٍ مِنَ الأَيَّامِ، كَانَتْ هُنَاكَ عَائِلَةٌ سَعِيدَةٌ.
አንድም ቀን እርስበርሳቸው ተጣልተው አያውቁም። ልጆቹም ቤተሰባቸውን ቤት ውስጥም ሆነ በመስክ ላይ ያግዙ ነበር።
لَمْ يَحْدُثْ بَيْنَهُمْ أَيُّ خِلَافٍ قَطُّ. كَانُوا دَائِمًا يُعَاوِنُونَ وَالِدَيْهِمْ فِي الحَقْلِ وَفِي المَنْزِلِ.
ነገር ግን እሳት ወዳለበት አካባቢ እንዲጠጉ አልተፈቀደላቸውም።
لَكِنْ لَمْ يُسْمَحْ لَهُمْ بِالاِقْتِرَابِ مِنَ النَّارِ أَبَداً.
ስራቸውን ማከናወን የነበረባቸው በምሽት ነበር። ምክንያቱም የተሰሩት ከሰም ስለነበር!
كَانَ عَلَيْهِمْ القِيَامُ بِكُلِّ مَا لَدَيْهِمْ مِنْ أَعْمَالٍ خِلَالَ اللَّيلِ، لِأَنَّهُمْ مَصْنُوعُونَ مِنَ الشَّمْعِ.
ነገር ግን ከልጆቹ አንደኛው በጠራራ ፀሐይ ለመውጣት ቋመጠ።
وَلَكِنَّ أَحَدَ الأَوْلَادِ كَانَ يَتُوقُ إِلَى الخُرُوجِ فِي ضَوْءِ الشَّمْسِ.
አንድ ቀን ፍላጎቱ በጣም አየለ፤ ወንድሞቹም በጣም አስጠነቀቁት።
وَذَاتَ يَوْمٍ اشْتَدَّتْ رَغْبَتُهُ فِي الخُرُوجِ فِي النَّهَارِ، فَحَذَّرَهُ إِخْوَتُهُ…
ምን ያረጋል! ምክርም አልሰማ አለና፣ የፀሐዩ ሙቀትም አቀለጠው።
وَلَكِنْ بَعْدَ فَوَاتِ الأَوَانِ! فَقَدْ ذَابَ فِي الشَّمْسِ الحَارِقَةِ.
ከሰም የተሰሩት ልጆችም በወንድማቸው ሁኔታ እጅግ አዘኑ።
كَانَ أَطْفَالُ الشَّمْسِ حَزِينِينَ لِلْغَايَةِ لِرُؤْيَةِ أَخِيهِمْ يَذُوبُ.
ሆኖም እቅድ ነደፉ፤ የቀለጠውን ሰም አበጃጅተው እርግብ አደረጉት።
إِلَّا أَنَّهُمْ قَامُوا بِتَشْكِيلِ قِطْعَةِ الشَّمْعِ المُنْصَهِرِ إِلَى طَيْرٍ.
እርግቡን ወንድማቸውንም ትልቅ ተራራ ጫፍ ላይ አወጡት።
بَعْدَ ذَلِكَ، أَخَذُوا أَخَاهُمْ المُتَشَكِّلَ عَلَى هَيْئَةِ طَيْرٍ إِلَى جَبَلٍ عَالٍ.
ፀሐይዋ ስትጠልቅ ርግቡ ጥዑም ዜማ እያዜመ በመብረር የጠዋት ጮራ እስክትወጣ ድረስ ጨረቃዋ ባደመቀችው ሌሊት ተንሸራሸረ።
وَمَعَ بُزُوغِ الشَّمْسِ، طَارَ بَعِيداً وَهْوَ يُغَنِّي فِي ضَوْءِ النَّهَارِ.