አንዲስዋ ወንዶች ልጆች ኳስ ሲጫወቱ እየተመለከተች ነው። ከልጆቹ ጋር ተቀላቅላ መጫወት ፈለገች። አሰልጣኙንም ከልጆቹ ጋር እግር ኳስ ልምምድ መስራት ትችል እንደሆነ ጠየቀችው።
شَاهَدَتْ أَنْدِيسُوا الصِّبْيَةَ يَلْعَبُونَ كُرَةَ اَلقَدَمِ.
كَانَتْ تَتَمَنَّى لَوْ أَنَّهَا تَسْتَطِيعُ أَنْ تَنْضَمَّ إِلَيْهِمْ.
فَسَأَلَتْ اَلمُدَرِّبَ إنْ كَانَتْ تَسْتَطِيعُ أَنْ تتَدَرَّبَ مَعَهُمْ.
አሰልጣኙ እጆቹን ወገቡ ላይ አደረገ። ‹‹በዚህ ት/ቤት ወንድ ልጆች ብቻ ናቸው እንዲጫወቱ የተፈቀደላቸው፣›› አለ።
أَجَابَهَا المُدَرِّبُ: “في هَذِهِ اَلمَدْرَسَةِ لَا يُسْمَحُ إِلَّا لِلْصِّبْيَةِ أَنْ يَلْعَبُوا كُرَةَ اَلقَدَمِ”.
ልጆቹ ሄዳ ‹‹ኔት ቦል›› እንድትጫወት ነገሯት። እነሱም ለሴት ‹‹ኔት ቦል›› እንደሆነ፣ እግር ኳስ ግን ለወንድ ልጆች እንደሆነ ነገሯት። አንዲስዋ ተናደደች።
قَالَ اَلصِّبْيَةُ لَهَا: “اِلْعَبِي كُرَةَ الشَّبَكَةِ. كُرَةُ الشَّبَكَةِ لِلْبَنَاتِ، وكُرَةُ اَلقَدَمِ لِلْصِّبْيَانِ”.
በሚቀጥለው ቀን ት/ቤቱ ታላቅ የአግር ኳስ ግጥሚያ ነበረበት። አሰልጣኙ በጣም ተጨንቋል፤። ምክንያቱም የቡድኑ ወሳኝ ተጫዋች በህመም ምክንያት መጫወት ባለመቻሉ ነበር።
فِي اليَوْم اَلتَّالي أُقِيمَتْ فِي اَلْمَدْرَسَةِ مُبَارَاةٌ كَبيرةٌ لِكُرَةِ اَلْقَدَمِ.
كَانَ اَلْمُدَرِّبُ قَلِقاً، لِأَنَّ أَفْضَلَ لَاعِبٍ عِنْدَهُ كَانَ مَريضاً، وَلَا يَسْتَطِيعُ اَللَّعِبَ.
አንዲስዋ ወደ አሰልጣኙ እየሮጠች ሄዳ እንድትጫወት እንዲፈቅድላት ለመነችው። አሰልጣኙ ምን ማድረግ እንዳለበት ግራ ገባው። ከዚያም አንዲስዋ ቡድኑን እንድትቀላቀል ፈቀደላት።
رَكَضَت أَنْدِيسُوا وَتَرَجَّتْهُ أَنْ يَدَعَهَا تَلْعَبُ.
لَمْ يَكُنِ اَلْمُدَرِّبُ وَاثِقاً مِمَّا عَلَيْهِ فِعْلَهُ.
بَعْدَ ذَلِكَ قَرَّرَ أَنْ يَسْمَحَ لَهَا بِاَلاِنْضِمَامِ إِلَى اَلْفَريقِ.
ጨዋታው በጣም ፈታኝ ነበር። በመጀመሪያው ግማሽ የጨዋታው ክፍለ ጊዜ ማንም ጎል ሊያስቆጥር አልቻለም።
كَانَتْ المُبَارَاةُ صَعْبَةً جِدًّا.
أَصْبَحَتْ فِي مُنْتَصَفِهَا، وَلَمْ يُسَجَّلْ أَيُّ هَدَفٍ.
በሁለተኛው አጋማሽ የጨዋታው ጊዜ፤ ከልጆቹ መካከል አንዱ ኳስ ለአንዲስዋ አቀበላት። ኳሱን በፍጥነት ወደ ጎል እያንከባለለች ሄደች። ከዚያም ኳሱን በኃይል አክርራ መታችውና ጎል አስቆተረች።
فِي اَلْنِّصْفِ الثَّانِي مِنَ المُبَارَاةِ، مَرَّرَ أَحَدُ اَلْصِّبْيَةِ اَلْكُرَةَ إِلَى أَنْدِيسُوا.
تَحَرَّكَتْ بِسُرْعَةٍ كَبِيرَةٍ بِاتِّجَاهِ اَلْمَرمَى.
ثُمَّ رَكَلَتْ اَلْكُرَةَ بِقُوَّةٍ وسَجَّلَتْ هَدَفاً.
ተመልካቹ በደስታ አበደ። ከዚያ ቀን ጀምሮ ሴቶችም በት/ቤቱ ኳስ እንዲጫወቱ ተፈቀደላቸው።
وَمُنْذُ ذَلِكَ اَلْيَوْمِ سَمَحَتْ اَلْجَمَاهِيرُ لِلفَتَيَاتِ بِلَعِبِ كُرَةِ القَدَمِ فِي اَلْمَدْرَسَةِ.
