ትንሹ ወንድሜ አርፍዶ ነው የሚነሣው። እኔ ግን ጎበዝ ስለሆንኩ ቶሎ እነሳለሁ!
يَنامُ أَخِي الصَّغِيرُ مُتَأَخِّرًا جِدًّا.
أَنَا اَسْتيْقِظُ بَاكِراً لِأَنَّنِي مُمَيَّزَةٌ.
እኔ ነኝ ፀሐይን የማስገባት።
أَنَا وَاحِدَةٌ مِنَ اَلَّذينَ يَسْمَحُونَ لِلشَّمْسِ أَن تَدْخُلَ.
‹‹አንቺ የጠዋት ኮከቤ ነሽ›› ትለኛለች እማ።
مَامَا تقُولُ لِي: “أَنْتِ نَجْمَتِي اَلصَّباحيّةُ”.
ራሴን በራሴ እታጠባለሁ። ምንም እገዛ አልፈልግም።
أَنَا اَسْتَحِمُّ وَحْدِي، أَنَا لَا أَحْتَاجُ لِمُسَاعَدَةِ أَحَدٍ.
ቀዝቃዛ ውሃንም ሆነ ሽታ ያለውን ሰማያዊ ሳሙና አልፈራም።
أَنَا يُمْكِنُنِي أَنْ أَتَعَامَلَ مَعَ المَاءِ البَارِدِ وَالرَّائِحَةُ اَلكَرِيهَةُ لِلصَّابُونَةِ الزَّرْقَاءِ.
እናቴ ‹‹ጥርስሽን አትርሺ›› ብላ ታስታውሰኛለች። ‹‹በፍጹም አልረሳም!›› ብዬ እመልስላታለሁ።
مَامَا تُذَكِّرُنِي: “لَا تَنْسَيْ أَسْنَانَكِ”، فَأُجِيبُهَا: “أَنَا مُسْتَحِيلْ!”
ከታጠብኩ በኋላ አያቴንና አክስቴን ሠላም እላለሁ፤ መልካም ቀንም እመኝላቸዋለሁ።
بَعْدَ اَلاِسْتِحْمَامِ، أُسَلِّمُ عَلَى جَدِّي وَعَمَّتِي، وَأُوَدِّعُهُمْ.
ከዚያም እለባብሳለሁ። ‹‹አሁን ትልቅ ልጅ ነኝ እማማ›› እላለሁ።
ثُمَّ أَلْبِسُ ثِيَابِي بِنَفْسِي، وَأَقُولُ: “أَنَا الآنَ كَبِيرَةٌ”.
አዝራሮቼን እዘጋለሁ። ጫማዬንም አስራለሁ።
أَنَا اَسْتَطِيعُ أَنْ أُغْلِقَ أَزْرَارِي وَأَرْبِطَ حِذَائِي.
ትንሹ ወንድሜ በትምህርት ቤት የተደረገውን ነገር ሁሉ ወሬ እንዲደርሰው አደርጋለሁ።
أَنَا أَتَأَكَّدُ مِنْ أَنَّ أَخِي اَلصَّغِيرُ يَعْرفُ كُلَّ أَخْبَارِ اَلمَدْرَسَةِ.
በክፍልም ውስጥ በሁሉም መንገድ የተቻለኝን አደርጋሁ።
أَبْذُلُ جُهْدِي فِي الصَّفِّ لِأَقُومَ بِالأفْضَلِ بِكُلِّ شَيْءٍ.
በየቀኑ እነዚህን ሁሉ ጥሩ ጥሩ ነገሮች አደርጋለሁ። በጣም የምወደው ነገር ግን መጫወት እና መጫወት ነው።
أَنَا أَقُومُ بِكُلِّ هَذِهِ اَلأفْعَالِ كُلَّ يَوْمٍ.
لَكِنَّ أَكْثَرَ الأَشْيَاءِ التِي أُحِبُّهَا اللَّعِبُ.
ثُمَّ اللَّعِبُ.
