Küçük erkek kardeşim geç saatlere kadar uyuyor. Ben erken kalkıyorum çünkü ben harika bir çocuğum.
Мій брат довго спить, а я прокидаюся рано, бо я чудова!
Güneşi içeri alan benim.
Я відчиняю вікно і впускаю в кімнату сонячне проміння.
Annem hep, “Sen benim sabah yıldızımsın,” diyor.
“Ти - моя вранішня зірка”, – каже мама.
Kendim yıkanıyorum, hiç yardıma ihtiyacım yok.
Я миюся сама. Мені не потрібна допомога.
Soğuk su ve kötü kokulu sabunla pekala işimi görebiliyorum.
Мене не бентежить холодна вода і різкий запах синього мила.
Annem hatırlatıyor, “Aman dişlerini unutma.” Ben de, “Ben mi? Ben hiç bir zaman unutmam!” diye cevap veriyorum.
“Не забудь почистити зуби!” – нагадує мама. “Я вже їх чищу!” - кажу я.
Yıkandıktan sonra büyükbabamı ve teyzemi selamlıyorum ve onlara iyi günler diliyorum.
Потім я йду до дідуся і тітки, щоб побажати їм доброго дня.
Sonra kendi kendime giyiniyorum, “Anne bak, ben büyüdüm artık,” diyorum.
Тоді я одягаюся. “Мені не потрібна допомога, бо я вже велика”, - кажу я мамі.
Düğmelerimi ilikliyorum ve ayakkabılarımı bağlıyorum.
Я можу сама застебнути ґудзики і защіпнути туфлі.
Ve küçük erkek kardeşimin mutlaka okulla ilgili haberleri öğrenmesini sağlıyorum.
Я розповідаю братові про усі шкільні новини.
Sınıfta her gün elimden gelenin en iyisini yapmaya gayret ediyorum.
У школі я старанно вчуся.
Her gün bütün bu iyi şeyleri yapıyorum. Ama tabii en çok sevdiğim şey bir sürü oyunlar oynamak!
Щодня я роблю добрі справи, але найбільше мені подобається гратися!
