Μια μέρα, η μαμά πήρε πολλά φρούτα.
Siku moja, mama alileta matunda mengi.
«Πότε μπορούμε να έχουμε μερικά φρούτα;» εμείς ρωτάμε. «Θα φάμε τα φρούτα απόψε» λέει η μαμά.
“Tutakula matunda lini?” tunauliza. “Tutakula matunda leo jioni,” mama anasema.
Ο αδερφός μου Ραχίμ είναι λαίμαργος. Γεύεται όλα τα φρούτα. Τρώει πολλά από αυτά.
Kaka yangu Rahim ni mlafi. Anaonja onja matunda yote. Anakula matunda mengi.
«Κοίτα τι έκανε ο Ραχίμ!» φωνάζει ο μικρός μου αδερφός. «Ραχίμ είναι άτακτος και εγωιστής» λέω.
“Angalia Rahim alichokifanya!” mdogo wangu analalamika kwa sauti. “Rahim ni mtundu na mchoyo,” ninasema.
Η μητέρα είναι θυμωμένη με τον Ραχίμ.
Mama amekasirishwa na Rahim.
Εμείς επίσης είμαστε θυμωμένοι με τον Ραχίμ. Αλλά ο Ραχίμ δεν μετανιώνει.
Sisi pia tumekasirishwa na Rahim. Lakini Rahim haombi msamaha.
«Δεν πρόκειται να τιμωρήσεις τον Ραχίμ;» ρωτάει ο μικρός αδερφός.
“Hutamwadhibu Rahim?” mdogo wangu anauliza.
«Ραχίμ, σύντομα θα μετανιώσεις» προειδοποιεί η μαμά.
“Rahim, muda si mrefu utajuta,” mama anaonya.
Ο Ραχίμ αρχίζει να νοιώθει άσχημα.
Rahim anaanza kuhisi kuumwa.
«Πονάει το στομάχι μου» ψιθυρίζει ο Ραχίμ.
“Tumbo langu linauma sana,” Rahim ananong’ona.
Η μαμά ήξερε τι θα συμβεί. Τα φρούτα τιμωρούν τον Ραχίμ!
Mama alijua hili litatokea. Matunda yanamwadhibu Rahim!
Αργότερα, ο Ραχίμ μας ζητάει συγγνώμη. «Ποτέ δεν θα είμαι τόσο λαίμαργος ξανά» υπόσχεται. Και εμείς όλοι τον πιστεύουμε.
Baadaye, Rahim anatuomba msamaha. “Kamwe sitakuwa mlafi tena,” anaahidi. Na sote tunamwamini.
