Μια φορά και έναν καιρό, υπήρχε μια ευτυχισμένη οικογένεια.
Hapo zamani za kale, paliishi familia yenye furaha.
Αυτοί ποτέ δεν τσακώθηκαν μεταξύ τους. Βοηθούσαν τους γονείς τους στο σπίτι και στα κτήματα.
Hawakugombana hata kidogo. Watoto waliwasaidia wazazi nyumbani na shambani.
Αλλά δεν επιτρεπόταν να πάνε κοντά στη φωτιά.
Lakini, walikatazwa kwenda karibu na moto.
Έπρεπε να κάνουν όλη τη δουλειά τους μέσα στη νύχτα. Επειδή ήταν αυτοί φτιαγμένοι από κερί.
Walifanya kazi zao zote usiku. Hii ni kwa sababu walikuwa wameumbwa kwa nta.
Αλλά ένα από τα αγόρια θέλησε να βγει έξω στο φως του ήλιου.
Lakini, kijana mmoja alitamani kwenda nje wakati wa mchana.
Μια μέρα η θέληση του ήταν πολύ δυνατή. Τα αδέρφια του τον προειδοποίησαν…
Siku moja tamaa ya kwenda nje ikazidi. Wenzake wakamwonya asiende juani. Lakini, hakusikia.
Αλλά ήταν πολύ αργά! Αυτός έλιωσε στον ζεστό ήλιο.
Aliyeyuka kwa sababu joto lilikuwa kali.
Τα κέρινα παιδιά ήταν τόσο λυπημένα να βλέπουν τον αδερφό τους να λιώνει.
Watoto wa nta walihuzunika walipoona kaka yao akiyeyuka.
Αλλά έκαναν ένα σχέδιο. Σχημάτισαν το κομμάτι του λιωμένου κεριού σε ένα πουλί.
Wakapanga jambo fulani. Walichukua nta iliyoyeyuka wakatengeza ndege.
Πήραν το πουλί αδερφό τους πάνω σε ένα ψηλό βουνό.
Wakamweka ndege huyo juu ya mlima mrefu.
Και καθώς ο ήλιος ανέβαινε, αυτός πέταξε μακριά τραγουδώντας μέσα στο πρωινό φως.
Jua lilipochomoza asubuhi, akapeperuka akiimba kwa furaha.
