Ella es Khalai. Tiene siete años. Su nombre significa “bondadosa” en su idioma llamado Lubukusu.
Oto Khalai. Ma siedem lat. W jej języku, Lubukusu, jej imię oznacza: „ta dobra”.
Khalai despierta y le habla a los naranjos. “Por favor naranjos crezcan mucho para que nos den muchas naranjas maduras.”
Khalai budzi się i mówi do drzewa pomarańczowego: „Proszę rośnij duże i daj nam mnóstwo dojrzałych pomarańczy”.
Khalai le habla al pasto mientras camina a su escuela. “Por favor pasto, crece muy verde y nunca te seques.”
Gdy Khalai jest w drodze do szkoły, mówi do trawy: „Proszę rośnij zieloniutka i nie wysychaj”.
Khalai pasa frente a unas flores silvestres. “Por favor flores, sigan floreciendo para ponerlas en mi cabello.”
Gdy mija polne kwiaty, mówi: „Proszę kwitnijcie, abym mogła upiąć was w moich włosach”.
En la escuela, Khalai le habla a un árbol que está en medio del recinto. “Por favor árbol, crece con ramas muy grandes para que podamos leer bajo tu sombra.”
W szkole, Khalai mówi do drzewa na środku podwórka: „Proszę wypuść ogromne gałęzie, abyśmy mogli czytać w twoim cieniu”.
Khalai le habla a la cerca de arbustos que rodea su escuela. “Por favor, crece muy fuerte para que detengas a la gente mala que quiera entrar.”
Khalai mówi do żywopłotu, który otacza jej szkołę: „Proszę rośnij silny i zatrzymuj złych ludzi, aby tutaj nie wchodzili”.
Cuando Khalai vuelve a casa, ella visita al naranjo y le pregunta: “¿Están listas tus naranjas?”
Gdy Khalai wraca ze szkoły, odwiedza drzewo pomarańczowe: „Czy twoje owoce są już dojrzałe?”
“Las naranjas aún se ven verdes,” dice Khalai. “Nos vemos mañana, naranjo,” Khalai continúa. “¡Quizás, mañana tendrás una naranja lista y madura para mí!”
„Pomarańcze są nadal zielone” – wzdycha dziewczynka. „Do zobaczenia jutro” – mówi Khalai. „Może jutro podarujesz mi dojrzałe i soczyste owoce”.