Un día, mamá trajo mucha fruta.
Pewnego dnia, mama przyniosła mnóstwo owoców.
“¿Cuándo podemos comer fruta?” le preguntamos. “Esta noche comeremos fruta,” dice mamá.
„Kiedy możemy zjeść te owoce?” – pytamy. „Będziemy jeść owoce wieczorem” – odpowiada mama.
Mi hermano Rahim es glotón. Prueba toda la fruta. Come mucha.
Mój brat Rahim jest łakomy, więc próbuje każdego owocu. Je dużo owoców.
“¡Mira lo que hizo Rahim!” grita mi hermano pequeño. “Rahim es travieso y egoísta,” le respondo.
„Spójrz co zrobił Rahim!” – krzyczy mój młodszy braciszek. „Rahim jest niegrzeczny i samolubny” – przyznaję.
Nosotros también nos enojamos con Rahim. Pero Rahim no está arrepentido.
My też jesteśmy źli na Rahima, ale Rahim nie okazuje skruchy.
“¿No vas a castigar a Rahim?” pregunta mi hermano pequeño.
„Czy nie ukarzesz Rahima?” – pyta mój młodszy braciszek.
“Rahim, pronto te arrepentirás,” le advierte mamá.
„Rahim, już niedługo spotka Cię kara” – ostrzega go mama.
Rahim empieza a sentir náuseas.
Rahim zaczyna źle się czuć.
“Me duele mucho el estómago,” susurra Rahim.
„Bardzo boli mnie brzuch” – szepcze Rahim.
Mamá sabía que esto pasaría. ¡La fruta está castigando a Rahim!
Mama przewidziała to wcześniej. Teraz owoce wymierzają karę Rahimowi!
Más tarde, Rahim nos pide disculpas. “No volveré a ser tan glotón,” promete. Y todos aceptamos su promesa.
Rahim postanawia nas przeprosić. „Już nigdy nie będę taki samolubny” – obiecuje. Wszyscy mu wierzymy.
