ပ္ဍဲမွဲတ္ၚဲ၊ မိ ဂွံနင် သတ်ဆု ဗွဲမဂၠိုင်ရ။
Un jour, Maman a ramassé beaucoup de fruits.
“ဆလအ် ပိုယ်ဂွံစ သတ်ဆုတအ်ဂှ်ရော?” ပိုယ်သၟာန်။ “ပိုယ်စ သတ်ဆု ဗတံဏအ်။” မိ သှ်။
Nous lui demandons : « Pouvons-nous manger des fruits ? » Maman répond : « Nous les mangerons ce soir. »
ကောအဲ ရဟိမ် ဂှ် လောဘဇၞော်။ ဍေဟ် ကိတ်စေပ်ထောအ် သတ်ဆုတအ် သီုဖအိုတ်။ သတ်ဆု ဍေဟ်ဒးစိုတ်တအ်ဂှ်လေဝ် ဍေဟ်စထောအ် တၟာဂလိုင်။
Mon frère Rahim est glouton. Il goûte tous les fruits. Il en mange beaucoup.
“ရံင်စမ် ဗီုလဵု ရဟိမ် ဖန်ကၠောန်လဝ်!” ကရေဲတိုန် ဒေအ်အဲ။ “ရဟိမ် ဍေဟ် ဟွံကလင်အရေဝ် တုဲ တီလပါ်ဇကုသၟး၊” အဲဟီု။
« Regarde ce qu’a fait Rahim ! », crie mon petit frère. Et moi, je dis : « Rahim est méchant et égoïste. »
မိ ထေဲကဵု ရဟိမ်။
Maman est fâchée contre Rahim.
ပိုယ်လေဝ် ထေဲကဵု ရဟိမ် ကီုရ။ ဆဂး ရဟိမ် စိုတ် ညိဟွံလီု။
Nous aussi, nous sommes fâchés contre Rahim. Mais Rahim ne regrette rien.
“မိ ဟွံကဵု ဒုဟ်ကဵု ရဟိမ် ပုဟ်ဟာ?” သၟာန် ဒေအ်အဲ။
« Tu ne vas pas punir Rahim ? », demande Petit Frère.
“ရဟိမ်၊ ဗှ်ေ သ္ဒးဒုင်ရောင် လတူဒုဟ် ဗှ်ေမကၠောန်လဝ်ဂှ်” အမေ ဟီု။
« Rahim », prévient maman, « tu le regretteras bientôt. »
ရဟိမ် စမံင်စ ပရေအ်ရ။
Rahim ne se sent pas bien.
“အဲ ဗုင်ဂိ ကွေဟ်ဟ်၊” ကရောတ် ရဟိမ်။
Il gémit: « J’ai mal au ventre ! »
မိတီဒၟံင် သ္ဒးဒှ် ဗီုဏအ်ရောင်ဂှ်။ သတ်ဆုတအ် ကဵုဒုဟ် ကုရဟိမ်!
Maman savait que cela arriverait. Ce sont les fruits qui punissent Rahim !
တုဲဂှ်၊ ရဟိမ် ဟီုအရေဝ် သၠးအခေါင် ကဵုပိုယ်။ “အဲဆလအ်လေဝ် လောဘဟွံဇၞော် ဗီုဏအ်ရ၊” ဍေဟ်ကဵု ဂတိပါင်။ တုဲ ပိုယ် သီုညးဖအိုတ်လေဝ် ပတှ်ေ လတူဂတိပါင်ဍေဟ်ရ။
Plus tard, Rahim vient s’excuser et promet : « Je ne serai plus jamais aussi glouton. » Et nous, nous le croyons.
