ایک دن امی بہت سے پھل لائیں۔
Μια μέρα, η μαμά πήρε πολλά φρούτα.
ہم کچھ پھل کب کھا سکتے ہیں؟ ہم نے پوچھا۔ ہم آج رات کو پھل کھائیں گے۔ امی نے کہا۔
«Πότε μπορούμε να έχουμε μερικά φρούτα;» εμείς ρωτάμε. «Θα φάμε τα φρούτα απόψε» λέει η μαμά.
میرا بھائی رحیم لالچی ہے۔ وہ سب پھل چکھتا ہے۔ وہ بہت پھل کھاتا ہے۔
Ο αδερφός μου Ραχίμ είναι λαίμαργος. Γεύεται όλα τα φρούτα. Τρώει πολλά από αυτά.
دیکھو رحیم نے کیا کیا؟ میرا چھوٹا بھائی چلایا۔ رحیم بہت شرارتی اور خود غرض ہے، میں نے کہا۔
«Κοίτα τι έκανε ο Ραχίμ!» φωνάζει ο μικρός μου αδερφός. «Ραχίμ είναι άτακτος και εγωιστής» λέω.
امی رحیم سے ناراض ہیں۔
Η μητέρα είναι θυμωμένη με τον Ραχίμ.
ہم بھی رحیم سے ناراض ہیں لیکن رحیم تھوڑا سا بھی شرمندہ نہیں ہے۔
Εμείς επίσης είμαστε θυμωμένοι με τον Ραχίμ. Αλλά ο Ραχίμ δεν μετανιώνει.
کیا تم رحیم کو سزا نہیں دے رہے؟ چھوٹے بھائی نے پوچھا۔
«Δεν πρόκειται να τιμωρήσεις τον Ραχίμ;» ρωτάει ο μικρός αδερφός.
ماں نے خبردار کیا ‘رحیم، جلد ہی آپ سے معافی مانگے گا۔’
«Ραχίμ, σύντομα θα μετανιώσεις» προειδοποιεί η μαμά.
رحیم بیمار محسوس کرنے لگتا ہے۔
Ο Ραχίμ αρχίζει να νοιώθει άσχημα.
میرے پیٹ میں درد ہے، رحیم چلایا۔
«Πονάει το στομάχι μου» ψιθυρίζει ο Ραχίμ.
امی جانتی تھیں کہ یہ ہو گا۔ پھل رحیم کو سزا دے رہے ہیں۔
Η μαμά ήξερε τι θα συμβεί. Τα φρούτα τιμωρούν τον Ραχίμ!
بعد میں رحیم نے معافی مانگی۔ میں کبھی دوبارہ لالچ نہیں کروں گا اُس نے وعدہ کیا۔ اور ہم سب نے اُس پر بھروسہ کر لیا۔
Αργότερα, ο Ραχίμ μας ζητάει συγγνώμη. «Ποτέ δεν θα είμαι τόσο λαίμαργος ξανά» υπόσχεται. Και εμείς όλοι τον πιστεύουμε.
