ایک دفعہ کا ذکر ہے کہ ایک خوشگوار خاندان تھا۔
Μια φορά και έναν καιρό, υπήρχε μια ευτυχισμένη οικογένεια.
وہ کبھی ایک دوسرے سے نہیں لڑے۔ اُنہوں نے اپنے والدین کی مدد کی، گھر میں اور کھیت میں
Αυτοί ποτέ δεν τσακώθηκαν μεταξύ τους. Βοηθούσαν τους γονείς τους στο σπίτι και στα κτήματα.
لیکن اُنہیں آگ کے قریب جانا منع تھا۔
Αλλά δεν επιτρεπόταν να πάνε κοντά στη φωτιά.
اُنہیں اپنا سارا کام رات میں مکمل کرنا تھا۔ کیونکہ وہ موم کے بنے تھے۔
Έπρεπε να κάνουν όλη τη δουλειά τους μέσα στη νύχτα. Επειδή ήταν αυτοί φτιαγμένοι από κερί.
لیکن اُن میں سے ایک لڑکے کی دلی خواہش تھی کہ وہ سورج کی روشنی میں جائے۔
Αλλά ένα από τα αγόρια θέλησε να βγει έξω στο φως του ήλιου.
ایک دن اُس کی خواہش نے زور پکڑا۔ اُس کے بھائیوں نے اُسے خبر دار کیا۔۔۔
Μια μέρα η θέληση του ήταν πολύ δυνατή. Τα αδέρφια του τον προειδοποίησαν…
لیکن بہت دیر ہو چکی تھی۔ وہ گرم سورج میں پگھل چکا تھا۔
Αλλά ήταν πολύ αργά! Αυτός έλιωσε στον ζεστό ήλιο.
موم کے بچے اپنے بھائی کو پگھلتا دیکھ کر بہت اُداس ہوئے۔
Τα κέρινα παιδιά ήταν τόσο λυπημένα να βλέπουν τον αδερφό τους να λιώνει.
لیکن اُنہوں نے ایک منصوبہ بنایا۔ اُنہوں نے پگھلے موم کو ایک پرندے شکل دے دی۔
Αλλά έκαναν ένα σχέδιο. Σχημάτισαν το κομμάτι του λιωμένου κεριού σε ένα πουλί.
وہ اپنے پرندے بھائی کو پہاڑ کی چوٹی پر لے گئے۔
Πήραν το πουλί αδερφό τους πάνω σε ένα ψηλό βουνό.
اور جیسے ہی سورج چڑھا، وہ صبح کی روشنی میں گانا گاتے ہوئے اُڑ گیا۔
Και καθώς ο ήλιος ανέβαινε, αυτός πέταξε μακριά τραγουδώντας μέσα στο πρωινό φως.
