ཊིན་གྷི་ནི་རྨོ་རྨོ་ལགས་དང་ལྷན་དུ་བསྡད་པ་རེད།
تِينْغِي يَعِيشُ مَعَ جَدَّتِهِ.
སྔར་ཁོས་རྨོ་རྨོ་ལགས་དང་ལྷན་དུ་བ་མོ་དེ་ཚོར་རྫི་བོ་བྱེད་ཀྱི་ཡོད།
هُوَ اِعْتَادَ أَنْ يَهْتَمَّ بِالبَقَرَ مَعَهَا.
ཉིན་གཅིག་དམག་དཔུང་ཞིག་བསླེབས།
فِي أَحَدِ الأَيَّامِ جَاءَ اَلجُنودُ.
དམག་མི་ཚོས་བ་མོ་དེ་ཚོ་འཕྲོག་ནས་དེད་སོང་བ་རེད།
وَأَخَذُوا اَلبَقَرَ بَعِيداً.
ཊིན་གྷི་དང་རྨོ་རྨོ་ལགས་གཉིས་ས་དེ་ནས་བྲོས་ནས་ཡིབ་པ་རེད།
هَرَبَ تِينْغِي وَجَدَّتُهُ بَعِيداً وَاختَبَؤُا.
ཁོང་གཉིས་དགོང་མོའི་བར་དུ་ཚེར་ཤིང་གསེང་ལ་ཡིབ་ནས་བསྡད།
وَاخْتَبَؤُا بيْنَ اَلشُّجَيْرَاتِ حَتَّى اللَّيْلِ.
དེ་ནས་དམག་མི་ཚོ་བསྐྱར་དུ་ཕྱིར་ཡོང་བ་རེད།
ثُمَّ عَادَ اَلجُنودُ.
རྨོ་རྨོས་ཊིན་གྷི་ལོ་མའི་འོག་ལ་སྦས་པ་རེད།
خَبَّأَتْ اَلجَدَّةُ تِينْغِي تَحْتَ الأَوْرَاقِ.
དམག་མི་གཅིག་གིས་ཁོའི་སྒང་ལ་རྡོག་རྫི་བཏང་ནའང་ཁོས་སྐད་མ་བརྒྱབ།
وَضَعَ أَحَدُ اَلجُنُودِ قَدَمَهُ عَلَى يَمِينِهِ، لَكِنَّهُ بَقِيَ هَادِئاً.
གང་མཚམས་ཀྱི་རྗེས་སུ་ཉེན་ཁ་མེད་སྐབས་རྨོ་རྨོ་དང་ཊིན་གྷི་གཉིས་ཕྱིར་ཡོང་པ་རེད།
عِندَمَا صَارَ اَلمَكَانُ آمِناً، خَرَجَ تِينْغِي وجَدَّتَهُ.
ཁོང་གཉིས་ཧ་ཅང་ཁ་ཁུ་སིམ་པོར་ཁྱིམ་ལ་ལོག་པ་རེད།
وَتَسَلَّلَا إِلَى بَيْتِهِمَا بِبُطْئٍ.
