تغییر زبان
فارسی افغانستان
پشتو
برگشت به فهرست داستانها
खलाई पौधों से बात करती है।
کالای با گیاهان صُحبَت میکُنَد
خالۍ له بوټو سره خبرې کوي.
نسخۀ شنیداری (صوتی) این داستان فعلاً موجود نیست.
ये खलाई है। ये सात साल की है। इसकी भाषा लुबुकुसु में इसके नाम का मतलब है, “एक अच्छा इंसान”।
این کالای اَست. او هَفت سال سِن دارَد. دَر زَبان لوباکوسو کِه زَبانِ او میباشَد، مَعنایِ اِسمَش - دُختَرِ خوب – است.
دا خالۍ ده. اووه کالنه دی. د هغې ژبه چې خبرې پرې کوي لوبوکوڅو نومیږي او غوره مانا ورکوي.
खलाई सुबह उठकर संतरे के पेड़ से बात करती है और कहती है कि “ओ संतरे के पेड़ खूब बढ़ो और बड़े होकर हमें बहुत सारे पके हुए संतरे दो।”
کالای هَر روز صُبح کِه بیدار میشَوَد، با دِرَختِ مالته صُحبَت میکُنَد. دِرَختِ مالته لُطفاً، درست رُشد کُن وَ بِه ما مالتههایِ رِسیده یِ خوب بِدِه.
کله چې له خوبه جګېږی د مالټې له ونې سره خبرې کوي او ورته وايي چې هیله کوم ژر پخه شه او موږ ته مالټې راکړه.
खलाई पैदल चलकर विद्यालय जाती है और रास्ते में घास से बात करते हुए प्यार से कहती है कि “घास, तुम और हरी-भरी हो जाओ और सूखना मत।”
کالای تا مکتب پیاده میرَوَد. دَر راه با عَلَفها صُحبَت میکُنَد. عَلَفها، لُطفاً بیشتَر رُشد کُنید وَ سَبز شَوید وَ خُشک نَشَوید.
کله چې خالۍ د ښوونځي پر لاره روانه وي، له واښو سره هم خبرې کوي او غوښتنه ېې دا وي چې ژر وچ نه شي او همداسې زرغون پاتې شي.
खलाई जंगली फूलों के पास से गुजरती हुई उनसे कहती है कि “प्यारे-प्यारे फूलों, तुम हमेशा यूँ ही खिलते रहना ताकि मैं तुम्हें अपने बालों में लगा सकूँ।”
کالای اَز کِنارِ گُلهایِ وَحشی رَد میشَوَد. گُلهایِ وَحشی، لُطفاً مُرَتَب شِکوفِه کنید کِه مَن بِتَوانَم شُما را دَر موهایَم قَرار دَهَم.
. کله چې خالۍ د ځنګل تر څنګ روانه وي، له دوی هم همدا هیله کوي چې د ځنګل ګلانو همداسې زرغون اوسئ چې زه مو په اوربل کې کښيږدم.
विद्यालय में, खलाई आँगन के बीच में लगे पेड़ से बात करती है और उससे अनुरोध करती है कि “ओ पेड़, कृपया अपनी शाखाएँ बड़ी करो ताकि हम तुम्हारी छाया तले बैठकर पढ़ सकें।”
دَر مکتب، کالای با دِرَختی کِه دَر وَسَطِ حَویلی بود صُحبَت کَرد.” دِرَخت لُطفاً، شاخِههایِ بُزُرگ برویان تا ما بِتَوانیم زیر سایهی تو دَرس بِخوانیم.”
. نوموړې د ښوونځي د غټې ونې لاندې ناسته وي او ورته وايي چې ونې اوږد ښاخونه ولره چې موږ مو تر سیوري لاندې کښينو.
खलाई अपने विद्यालय के चारों ओर लगी बाड़ से बात करती है और कहती है कि तुम बहुत ताकतवर बनो और बुरे लोगों को अंदर आने से रोको।
کالای با حِصارِ اَطرافِ مکتب صُحبَت میکُنَد. “لُطفاً مُحکَم وَ قَوی رُشد کُن وَ جِلویِ وارِد شُدَنِ اَفرادِ بَد را بِگیر.”
خالۍ د ښوونځي دیوال ته وايي هیله کوم غښتلی اوسه، نا اهله او کوڅه ډب هلکان د ننه ښوونځي ته مه را پرېږده.
जब खलाई विद्यालय से वापस घर आयी, तब वो संतरे के पेड़ से मिली। “क्या तुम्हारे संतरे पक गए हैं?” खलाई ने पूछा।
وَقتی کالای اَز مکتب بِه خانِه بَرگَشت، دِرَختِ مالته را دید. کالای پُرسید، “آیا مالتههایَت هَنوز نَرسیده ؟”
کله چې خالۍ له ښوونځي څخه د کور په لور روانېږي، د مالټې ونې ته ګوري او ورته وايي چې مالټو پخې شوې نه يې.
“संतरे अभी भी हरे हैं,” खलाई ने आह भरते हुए कहा। “मैं तुमसे कल मिलूँगी संतरे के पेड़,” खलाई बोली। “शायद तब तुम्हारे पास मेरे लिए एक पका संतरा होगा!”
کالای آهی کِشید وَگُفت، “مالتهها هَنوز سَبز هَستَند.” کالای گُفت، “فَردا تو را خواهَم دید دِرَختِ مالته.” “شاید بَعد تو یِک مالته رِسیده بَرایِ مَن داشتِه باشی!”
خالۍ سوړ اسویلی وکړي او له ځان سره ووايي، لا هم پخې شوي نه دي او د صبر په بڼه وايي، خیر کیدای شي تر سبا پورې پخې شي.
نویسنده: Ursula Nafulaنقاش: Jesse Pietersenمترجم: Tanvi Sirari
