برگشت به فهرست داستانها
One day, mama got a lot of fruit.
یِک روز مادَرم مِقدارِزیادی میوِه خَرید.
یوه ورځ مور جانې ډېرې میوې راوړې.
“When can we have some fruit?” we ask.
“We will have the fruit tonight,” says mama.
ما پُرسیدیم “کَی میتَوانیم چَند تا میوه بُخوریم؟” مادَرَم دَر جَواب گُفت: “اِمشَب میوِه خواهیم خورد.”
موږ ترې پوښتنه وکړه، “کله دا ميوې خوړلاى شو؟” مور جانې وویل، “موږ به دا میوې د شپې خورو.”
My brother Rahim is greedy. He tastes all the fruit. He eats a lot of it.
بَرادَرَم رَحیم پُرخور اَست. او اَز همهی میوِهها چِشید وَ مِقدارِزیادی اَزمیوهها را خورد.
خو زما ورور رحیم کنجوس دی. هغه د ټولو میوو خوند ګوري، هغه ټوله میوه خوري.
“Look at what Rahim did!” shouts my little brother.
“Rahim is naughty and selfish,” I say.
بَرادَرِ کوچَکَم فَریاد زَد: “بِبینید رَحیم چِه کاری کَردِه! مَن هَم گُفتَم، رَحیم سَرکِش وَ خودخواه اَست.”
زما کوچني ورور چغه کړه: “دا وګورئ رحیم څه کړي؟” ما وویل: “رحیم ډېر وران او خود خواه دی.”
Mother is angry with Rahim.
مادَر، اَز دَستِ رَحیم عَصَبانی شُد.
مور جانه رحیم ته په غوصه ده.
We are also angry with Rahim. But Rahim is not sorry.
ما هَم اَز دَستَش عَصَبانی شُدیم. وَلی، رَحیم اَصلا مُتِاسِف نَشُد.
موږ هم رحیم ته په غوصه یو. مګر رحیم هیڅ خفه نه دی.
“Aren’t you going to punish Rahim?” asks little brother.
بَرادَرِ کوچَک پُرسید: “نِمیخواهی رَحیم را تَنبیه کُنی؟”
زما کوچني ورور وپوښتل، “تاسو رحیم ته سزا نه ورکوئ؟”
“Rahim, soon you will be sorry,” warns mama.
مادَر بِه رحیم تَذَکُر داد، “بِه زودی اَز این کارَت پَشیمان خواهی شُد”.
مور جانې ورته وويل: “رحیمه! ته به ډېر ژر بخښنه وغواړې.”
Rahim starts to feel sick.
رَحیم اِحساسِ مَریضی میکَرد.
رحیم ناروغ شو.
“My tummy is so sore,” whispers Rahim.
رَحیم آرام زِمزِمِه میکَرد، “شِکَمَم خِیلی پیچ و تاب میخورَد.”
رحيم ورو وويل: “زما خېټه درد کوي.”
Mama knew this would happen. The fruit is punishing Rahim!
مادَر میدانِست کِه این اِتِفاق خواهَد اُفتاد. میوهها رَحیم را تَنبیه کَردَند!
مور جانه پوهېدله چې داسې به کېږي. میوه رحیم ته سزا ورکوي!
Later, Rahim says sorry to us. “I will never be so greedy again,” he promises.
And we all believe him.
دَر آخَر رَحیم اَز ما عُذرخواهی کَرد وَ این قول را داد که: “مَن دیگر هیچ وَقت اینقَدر پُرخوری نَخواهَم کَرد.” وَ ما هَم حَرفَش را باوَر کَردیم.
وروسته رحیم له موږ ټولو څخه بخښنه وغوښته. “زه به نور هېڅکله حریص نه اوسم.” هغه ژمنه وکړه. او موږ ټول په هغه باور لرو چې نور به حریض نه اوسي.
نویسنده: Adelheid Marie Bwire
نقاش: Melany Pietersen
خواننده: Darshan Soni
