تغییر زبان
فارسی افغانستان
پشتو
برگشت به فهرست داستانها
هَذِهِ خَلَايْ.
عُمُرُهَا سَبْعُ سِنِينَ. مَعْنَى اِسْمِهَا “الشَّخْصُ الجَيِّدُ”.
يُدْعَى فِي لُغَتِهَا “لُوبُوكُوزُو”.
این کالای اَست. او هَفت سال سِن دارَد. دَر زَبان لوباکوسو کِه زَبانِ او میباشَد، مَعنایِ اِسمَش - دُختَرِ خوب – است.
دا خالۍ ده. هغه اووه کلنه ده. د هغې په ژبه چې لوبوکوڅو نومېږي د ښه معنی ورکوي.
تَسْتَيْقِظُ خَلَايْ كُلَّ صَبَاحٍ وَتَقُولُ لِشَجَرَةِ البُرْتُقَالِ: “أَرْجُوكِ يَا شَجَرَةَ البُرْتُقَالِ، اكْبَرِي، وَاعْطِنَا الكَثِيرَ مِنَ البُرْتُقَالِ الطًازَجِ”.
کالای هَر روز صُبح کِه بیدار میشَوَد، با دِرَختِ مالته صُحبَت میکُنَد. دِرَختِ مالته لُطفاً، درست رُشد کُن وَ بِه ما مالتههایِ رِسیده یِ خوب بِدِه.
خالۍ له خوبه پورته کېږي او د مالټې ونې سره خبرې کويد. د مالټې ونې، هیله کوم لویه شه او موږ ته پخې مالټې راکړه.
تَمْشِي خَلَايْ إِلَى المَدْرَسَةِ، وَفِي طَرِيقِهَا تَتَحَدَّثُ مَعَ الأَعْشَابِ.
“أَرْجُوكِ أَيَّتُهَا الأَعْشَابُ، اكْبَرِي وَابْقَيْ خَضْرَاءَ وَلَا تَجُفّيِ”.
کالای تا مکتب پیاده میرَوَد. دَر راه با عَلَفها صُحبَت میکُنَد. عَلَفها، لُطفاً بیشتَر رُشد کُنید وَ سَبز شَوید وَ خُشک نَشَوید.
خالۍ ښوونځي ته ځي. هغه په لار کې له واښو سره خبرې کوي. واښو، هیله کوم،
شنه لوی شئ او مه وچیږئ.
تَمُرُّ خَلَايْ أَمَامَ الأَزْهَارِ البَرِّيَّةِ.
“أَرْجُوكِ أَيَّتُهَا الأَزْهَارُ، اِبْقَيْ مُزْهِرَةً لِأَسْتَطِيعَ أَنْ أَضَعَكِ فَوْقَ شَعْرِي”.
کالای اَز کِنارِ گُلهایِ وَحشی رَد میشَوَد. گُلهایِ وَحشی، لُطفاً مُرَتَب شِکوفِه کنید کِه مَن بِتَوانَم شُما را دَر موهایَم قَرار دَهَم.
خالۍ ځنګلي ګلونو سره تیریږي. ګولونو، هیله کوم غځیدلي ووسئ تر څو زه تاسو په خپلو ویښتانو کې کیږدم.
فِي المَدْرَسِةِ، تَتَحَدَّثُ خَلَايْ مَعَ الشَّجَرَةِ التِي فِي مُنْتَصَفِ المَبْنَى.
“أَرْجُوكِ أَيَتُهَا اَلشَّجَرَةُ، مُدِّي أَغْصانَكِ الكَبيرَةَ لِنَسْتَطيعَ اَلقِراءَةَ تَحْتَ ظِلِكِ”.
دَر مکتب، کالای با دِرَختی کِه دَر وَسَطِ حَویلی بود صُحبَت کَرد.” دِرَخت لُطفاً، شاخِههایِ بُزُرگ برویان تا ما بِتَوانیم زیر سایهی تو دَرس بِخوانیم.”
خالۍ د ښوونځي د انګړ په میڼځ کې له ونې سره خبرې کوي. ونې، هیله کوم، لویې څانګې ولره تر څو موږ ستا د سیوري لاندې درس ولولو.
تَتَحَدَثُ خَلَايْ مَع اَلشُّجيراتِ الصَّغيرَةِ.
“أَرجوكِ، اِكْبَري وَكُونِي قَويَّةً لِتَمْنَعِي الأَشْخَاصَ السيِّئينَ مِنَ اَلدُخُولِ”.
کالای با حِصارِ اَطرافِ مکتب صُحبَت میکُنَد. “لُطفاً مُحکَم وَ قَوی رُشد کُن وَ جِلویِ وارِد شُدَنِ اَفرادِ بَد را بِگیر.”
خالۍ د خپل ښوونځي چاپېر دیوال ته وایې، هیله کوم قوي ووسئ او بد خلک ښوونځي ته دننه مه پریږدئ.
عِنْدَمَا تَعَودُ خَلَايْ إِلَى البَيْتِ، تَزُورُ شَجَرَةَ اَلبُرتُقالِ، وتَسْأَلُهَا: “أَلَمْ يُصْبِحْ بُرْتُقَالِكِ طَازَجًا بَعْدُ؟”
وَقتی کالای اَز مکتب بِه خانِه بَرگَشت، دِرَختِ مالته را دید. کالای پُرسید، “آیا مالتههایَت هَنوز نَرسیده ؟”
کله چې خالۍ له ښوونځي څخه کور په لور راځي، هغه د مالټې ونې څخه لیدنه کوي. خالۍ له ونې څخه پوښتنه کوي، ایا ستا مالتې اوس پخې شوي؟
تَتَنَهَّدُ خَلَايْ: “اَلبُرْتُقالُ لَازَالَ أَخْضَراً”.
ثُمَّ تَقُولُ: “سَوفَ أَرَاكِ يَا شَجَرَةَ اَلبُرْتُقالَ غَداً، بَعْدَهَا رُبَّمَا سَيكُونُ لَدَيْكِ بُرْتُقالاً طَازَجاً لِي”.
کالای آهی کِشید وَگُفت، “مالتهها هَنوز سَبز هَستَند.” کالای گُفت، “فَردا تو را خواهَم دید دِرَختِ مالته.” “شاید بَعد تو یِک مالته رِسیده بَرایِ مَن داشتِه باشی!”
خالۍ اسوېلۍ باسي، مالټې تر اوسه شنې دي. خالۍ وايي، د مالټو ونې زه به تاسو سبا ته ووینم. کېدای شي سبا تاسو زما لپاره پخې مالټې ولرئ.
نویسنده: Ursula Nafulaنقاش: Jesse Pietersenمترجم: Heba Tesheh, Maaouia Haj Mabroukخواننده: Mashael Muhanna
