المَاعِزُ والكَلْبُ والبَقَرَةُ كَانُوا أَصْدِقاءَ جِدًّا.
في أَحَدِ الأَيَّام ذَهَبُوا فِي رِحْلَةٍ بِسَيَّارةِ أُجْرَةٍ.
بُزغاله، سَگ وَگاو دوستانِ خوبی بودَند. روزی آنها با تَکسی به مُسافِرَت رَفتند.
وزه، سپی او غوا ډېر ښه ملکري وو. یوه ورځ هغوی په یوه ټکسي کې په سفر تلل.
عِنْدَمَا وَصَلُوا إِلَى نِهايَةِ الرِّحْلَةِ، طَلَبَ مِنْهُمْ السائِقُ أُجْرَةَ رِحْلَتِهِمْ.
دَفَعَتْ البَقَرَةُ مَا عَلَيْهَا.
وَقتی آنها به پایانِ سَفَرِشان رِسیدند، رانَنده از آنها خواست که کِرایه شان را پَرداخت کُنَند. گاو کِرایه خودَش را پَرداخت کَرد.
کله چې د هغوی سفر پای ته ورسیده، موټرچلوونکى له هغوى څخه کرایه وغوښتله. غوا خپله کرایه ورکړه.
دَفَعَ الكَلْبُ زِيَادَةً، لأِنَّهُ لَمْ يَكُنْ يَعْرِفُ المَبْلَغَ المَطْلُوبَ.
سَگ چون پول میده نداشت، پول بیشتری به راننده داد.
سپي غټې روپۍ (لوټ) ورکړې ځکه چې له هغه سره ټاکل شوې اندازه روپۍ نه وې.
بَيْنَمَا كَانَ السَّائِقُ يُعْطِي الكَلْبَ بَاقِيَ النُقودَ، هَرَبَتْ المَاعِزُ بَعيداً.
رانَندِه قَصد داشت باقی پولِ سَگ را بِه او بِدَهَد که دید بُزغالِه بِدون پَرداختِ کِرایه فَرار کَرد.
موټر چلوونکي غوښتل چې سپي ته پاتې شوې روپۍ بېرته ورکړي خو په همدې وخت کې وزې پرته له کرایه ورکولو منډې کړې او لاړه.
غَضِبَ السَّائِقُ جِدّاً فَتَرَكَهُمْ وَرَحَلَ بِسَيَّارَتِهِ دُونَ أَنْ يُعْطِيَ الكَلْبَ بَاقِيَ نُقُودِهِ.
رانَندِه خِیلی جگرخون شُد. بِدونِ اینکه بَقیهی پولِ سَگ را پَس دَهَد، حَرکَت کرد.
موټر چلوونکي د وزې له دغه عمل څخه ډېر خواشينى شو او پرته له دې چې د سپي پاتې شوې روپۍ ورکړي وتښتېده.
لِهَذا السَّبَبِ يَرْكُضُ الكَلْبُ حَتَّى اليَوْمِ، أَمَامَ كُلِّ سيَّارَةٍ، وَيَنْظُرُ إِلَيْهَا نَظْرَةً سَريعةً.
لِلْبَحْثِ عَنْ السَّائِقِ الذِي أَخَذَ بَاقِيَ النُّقُودِ.
بِه هَمین دَلیل، حَتی اِمروز، سَگ بِه سَمتِ موتَر میدود تا دُزدَکی بِه داخِلِ موتر نِگاه کُنَد وَ رانَندِهای کِه به او پول قرضدار بود را پِیدا کُنَد.
نو د همدې امله نن سپي د موټرو پسې منډې وهي چې دننه وګوري او هغه موټرچلوونکى چې روپۍ يې ورسره پاتې دي ومومي.
أَمَّا المَاعِزُ فَقَدْ كانَتْ تَهْرُبُ عِنْدَمَا تَسْمَعُ صَوْتَ أَيِّ سَيَّارَةٍ.
فَهْيَ تَخَافُ أَنْ يُقْبَضَ عَلَيْهَا لِأَنَّهَا لَمْ تَدْفَعْ مَا عَلَيْهَا مِنَ النُقودِ.
بُزغالِه اَز صِدایِ موتر فَرار میکند، زیرا میتَرسَد به خاطِرِ کِرایه نَدادَنَش تَحتِ تَعقیب باشَد.
وزه د موټر دغږ په اورېدو سره لرې تښتي او دا ويره لري چې د کرايې نه ورکولو له امله به ونيول شي.
أَمَّا البَقَرَةُ فَهْيَ لَا تَهْتَمُّ عِنْدَمَا تَأْتِي أَيُّ سَيَّارَةٍ.
وَتَأْخُذُ كُلَّ وَقْتِهَا بِعُبُورِ الشَّارِعَ لِأَنَّها تَعْرِفُ أَنَّهَا دَفَعَتْ كُلَّ مَا عَلَيْهَا كَامِلاً.
گاو وَقتی موتری میآید، ناراحت نمیشود. گاو وَقتَش را صَرفِ عُبور از خیابان میکُند؛ چون میداندِ که او کِرایهاَش را کامِلاً پَرداخت کَردَه اَست.
او غوا د موټر په ليدو سره هېڅ ستونزه نه لري او سړک څخه په تېریدلو کې هم بېړه نه کوي، ځکه چې هغې خپله کرایه بشپړه ورکړې وه.
