Tanghali nang magising ang nakababata kong kapatid. Maaga akong gumigising, dahil magaling ako!
Mdogo wangu anachelewa kuamka. Mimi naamka mapema kwa sababu mimi ni mkubwa!
Ako ang nagpapapasok ng araw sa amin.
Mimi ndiye ninayeruhusu jua kuingia ndani.
“Ikaw ang aking tala sa umaga,” sabi ni Ma.
“Wewe ni nyota wangu wa asubuhi,” anasema mama.
Ako nang nagpapaligo sa sarili ko. Hindi ko na kailangan ng tulong.
Naoga mwenyewe, sihitaji msaada.
Natitiis ko ang malamig na tubig at ang asul na mabahong sabon.
Naweza kustahimili maji ya baridi na sabuni ya bluu inayonukia.
Paalala ni Ma, “‘Wag kalimutan ang ngipin!” Sagot ko, “Hindi, hinding-hindi!”
Mama ananikumbusha, “Usisahau kupiga mswaki.” Namjibu, “Kamwe, sio mimi!”
Pagkatapos maligo, binabati ko sina Lolo at Tita at hinahangad ang isang magandang araw para sa kanila.
Baada ya kuoga, nawasalimu babu na shangazi, na kuwatakia siku njema.
Pagkatapos, binibihisan ko ang sarili ko. “Malaki na ako, Ma,” sabi ko.
Najivisha nguo mwenyewe. “Mimi ni mkubwa sasa mama,” ninamwambia.
Kaya ko nang magbutones at magsapatos mag-isa.
Ninaweza kufunga vishikizo na kurekebisha viatu vyangu.
At sinisigurado kong alam ng nakababata kong kapatid ang mga balita sa paaralan.
Na ninahakikisha mdogo wangu anapata taarifa zote za shule.
Lagi kong pinagbubutihan sa klase.
Darasani najitahidi sana katika kila kitu.
Ginagawa ko ang mga mabubuting bagay na ito araw-araw. Pero ang pinakagusto kong gawin ay maglaro nang maglaro!
Ninafanya hivi vitu vyote vizuri kila siku. Ila kitu ninachokipenda sana ni kucheza na kucheza.
