Schaltfläche PDF
Zurück zur Geschichteliste

ང་གྲོང་གསེབ་ནས་གྲོང་ཁྱེར་ལ་ཕྱིན་པའི་ཉིན་མོ། Als ich mein Zuhause verließ und in die Stadt zog

Geschrieben von Lesley Koyi, Ursula Nafula

Illustriert von Brian Wambi

Übersetzt von འདབ་དྲུག Dabtruk, པཱཊ་རིག་ཌཱོཌ། Patrick Dowd, ཆུ་ཚང་བསོད་ནམས་རིན་ཆེན། Chusang Sonam Rinchen

Gelesen von པད་མ་ཆོས་སྒྲོན། Pema Choedon

Sprache Tibetan

Niveau Niveau 3

Vollständige Geschichte erzählen

Lesegeschwindigkeit

Autoplay Geschichte


ང་ཚོའི་གྲོང་གསེབ་ཀྱི་འགྲུལ་འཁོར་འབབ་ཚུགས་ན་མི་ཚོགས་དང་རྐུབ་སྟེགས་ཁེངས་ཚར་པའི་རླངས་འཁོར་གྱི་འཚང་ཁ་ཆེན་པོ་འདུག་ལ། ད་དུང་རླངས་འཁོར་ནང་ལ་འབུད་མཁན་གྱི་མི་དེ་ལས་མང་བ་འདུག ཁ་ལོ་བ་རྣམས་ཀྱིས་སོ་སོའི་འགྲུལ་འཁོར་འགྲོ་སའི་ས་ཆའི་མིང་གང་ཡིན་སྐད་རྒྱབ་ནས་བཤད་ཀྱིན་འདུག

Der kleine Busbahnhof in meinem Dorf war voll mit Leuten und überladenen Bussen und auf dem Boden lag noch mehr Gepäck, das verladen werden musste. Händler riefen die Namen der Städte, wo ihre Busse hinfuhren.


“གྲོང་ཁྱེར། གྲོང་ཁྱེར། ནུབ་ཕྱོགས་སུ་འགྲོ་མཁན་ཡིན།” ཁ་ལོ་བ་གཅིག་གིས་དེ་ལྟར་སྐད་རྒྱག་གིན་ཡོད་པ་ངས་ཐོས་བྱུང་ལ། ངས་རྗེས་ཟིན་དགོས་པའི་འགྲུལ་འཁོར་ནི་དེ་རང་རེད།

„Stadt! Stadt! Richtung Westen!“ hörte ich einen Händler rufen. Diesen Bus musste ich nehmen.


འགྲུལ་འཁོར་དེའི་ནང་ཕལ་ཆེར་འགྲུལ་བས་ཁེངས་བསྡད་འདུག་ནའང་། ས་ན་ད་དུང་ཡར་འཚང་ཁ་བྱེད་མཁན་མང་པོ་འདུག འགའ་རེས་སོ་སོའི་ཁུར་པོ་རླངས་འཁོར་གྱི་འོག་གི་སྒམ་ནང་ལ་འཇུག་གིན་འདུག་ལ། ཁ་ཤས་ཀྱིས་རྒྱབ་ཁུག་རྣམས་འཁྲིས་ཀྱི་བང་ཁྲིའི་སྟེང་ལ་འཇོག་གིན་འདུག

Der Bus in die Stadt war fast voll, aber mehr Menschen versuchten, noch einen Platz zu ergattern. Manche verstauten ihr Gepäck unter dem Bus, andere auf den Ablagen drinnen.


ཁ་ཤས་ཀྱིས་འཛིནབྱང་བཟུང་སྟེ་རླངས་འཁོར་ནང་གི་རྐུབ་སྟེགས་འཚོལ་གྱིན་འདུག་ལ། བྱིས་པ་བཟུང་བའི་བུད་མེད་རྣམས་ཀྱིས་འགྲུལ་བཞུད་རིང་པོ་དེའི་བར་དུ་རང་རང་གི་འདུག་ས་བདེ་བོ་བཟོ་བཞིན་འདུག

Neue Passagiere hielten ihr Ticket fest in der Hand, während sie nach einem Platz in dem vollen Bus suchten. Frauen mit kleinen Kindern bereiteten sie für die lange Reise vor.


ང་རང་སྒེའུ་ཁུང་འཁྲིས་ཀྱི་རྐུབ་སྟེགས་ཤིག་གི་སྟེང་བཙུར་ནས་བསྡད་པ་ཡིན་ལ། ངའི་འཁྲིས་ན་སྡོད་པའི་མི་དེས་ལག་ལ་འགྱིག་གི་ཁུག་མ་ལྗང་ཁུ་ཞིག་ཉར་འདུག་ཅིང་། བསིལ་ལྷམ་རྙིང་བ་ཞིག་དང་ནུབ་ལྭ་རྙིང་ཧྲུལ་ཞིག་གོན་འདུག ཁོ་རང་བལྟས་ཚོད་ཀྱིས་བདེ་བོ་མེད་པ་ལྟར་སྣང་།

Ich quetschte mich an ein Fenster. Der Mann neben mir umklammerte seinen grünen Plastikbeutel. Er trug alte Sandalen und einen abgetragenen Mantel. Er sah nervös aus.


ངས་སྒེའུ་ཁུང་ལས་ཕྱི་རོལ་ལ་བལྟས་པ་ཡིན་ལ། རང་ཉིད་ནར་སོན་སའི་ཕ་ཡུལ་གྲོང་གསེབ་དེ་བཞག་ནས་འགྲོ་བཞིན་པ་སེམས་ན་གསལ་བོར་འདུག ང་རང་གྲོང་ཁྱེར་ཆེན་པོ་ཞིག་ལ་འགྲོ་གིན་ཡོད།

Ich schaute nach draußen und mir wurde klar, dass ich dabei war, mein Dorf, den Ort, wo ich aufgewachsen war, zu verlassen. Ich war auf dem Weg in die große Stadt.


ཅ་ལག་ཚང་མ་རྩིག་ཚར་འདུག་ལ། མི་ཚང་མའང་སོ་སོའི་རྐུབ་སྟེགས་སྟེང་ལ་བསྡད་འདུག སྐོར་འཚོང་བ་དག་གིས་སོ་སོའི་ཅ་དངོས་རྣམས་འགྲུལ་བ་རྣམས་ལ་བཙོང་ཆེད་དུ་མུ་མཐུད་ནས་རླངས་འཁོར་ནང་ལ་འཚང་ཁ་རྒྱག་བྱེད་ཀྱིན་འདུག ཁོང་ཚོས་སོ་སོར་ཅ་ལག་ག་རེ་འཚོང་རྒྱུ་ཡོད་པའི་སྐོར་སྐད་རྒྱབ་ནས་བཤད་ཀྱིན་འདུག ངས་འདི་དག་ཁྱད་མཚར་པོ་ཞིག་ཏུ་མཐོང་།

Der Bus war fertig beladen und alle Passagiere saßen nun. Straßenverkäufer drängten sich immer noch in den Bus, um den Passagieren ihre Waren zu verkaufen. Sie alle riefen die Dinge aus, die sie anzubieten hatten. Die Wörter klangen so lustig für mich.


འགྲུལ་བ་ཁ་ཤས་ཀྱིས་སྐོམ་ཆུ་ཉོས་པ་དང་། འགའ་རེ་ཡིས་ཞོར་ཟས་ཉོས་ནས་ཁ་ནང་ལ་མུར་མགོ་བཙུགས། ང་རང་ལྟ་བུ་ལག་ན་དངུལ་ཅི་ཡང་མེད་མཁན་རྣམས་ཀྱིས་ལྟད་མོར་བལྟས་ནས་སྡོད་དགོས་པ་རེད།

Einige Passagiere kauften Getränke, andere kauften kleine Snacks und aßen. Die, die kein Geld hatten, so wie ich, sahen bloß zu.


རླངས་འཁོར་གྱི་དུང་བརྡ་དེས་བྱེད་སྒོ་འདི་དག་གི་མཚམས་བཅད་ཅིང་། དེ་ནི་ང་ཚོ་ལམ་ལ་ཆས་དགོས་པའི་བརྡ་རེད། ཁ་ལོ་བས་སྐོར་ཚོང་བ་རྣམས་རླངས་འཁོར་ནང་ནས་ཕྱིར་འབུད་དགོས་པར་བཤད།

Dieses Geschehen wurde vom Hupen des Busses unterbrochen, ein Zeichen, dass wir bereit für die Abfahrt waren. Der Händler rief den Straßenverkäufern zu auszusteigen.


སྐོར་ཚོང་བ་དག་གིས་རླངས་འཁོར་ལས་ཕྱིར་འབུད་ཆེད་དུ་འཚང་རྒྱག་བྱེད་ཀྱིན་འདུག་ལ། ཁ་ཤས་ཀྱིས་དངུལ་གྱི་སིལ་མ་སློག་པ་དང་། རེ་ཟུང་གིས་སོ་སོའི་ཚོང་ཟོག་ནང་ནས་ཅ་དངོས་རེ་ཟུང་བཙོང་བར་མཐའ་མཇུག་གི་འབད་བརྩོན་བྱེད་ཀྱིན་འདུག

Die Verkäufer schubsten sich gegenseitig, um nach draußen zu gelangen. Manche gaben Wechselgeld aus. Andere versuchten, noch schnell etwas zu verkaufen.


འགྲུལ་འཁོར་དེ་འབབ་ཚུགས་དང་ཡུན་གྱིས་གྱེས་སོང་། ངས་སྒེའུ་ཁུང་ནས་ཕྱི་རོལ་ལ་ཅེར་ཞིང་། ད་ནི་ཕྱིར་རང་གི་གྲོང་གསེབ་འདི་ལ་ཡོང་ཐུབ་པའི་དུས་ཤིག་ཨེ་ཡོད་སྙམ་པའི་ཐེ་ཚོམ་གྱི་བློ་ཞིག་ཀྱང་སྐྱེས།

Als der Bus den Busbahnhof verließ, blickte ich aus dem Fenster. Ich fragte mich, ob ich jemals in mein Dorf zurückkommen würde.


འགྲུལ་བཞུད་རིང་ནས་རིང་དུ་ཕྱིན་སྐབས། རླངས་འཁོར་གྱི་ནང་དུ་ཚ་བ་ཇེ་ཆེ་རེད། ངས་ནི་རང་ཉིད་གཉིད་ཁུག་ཨེ་ཐུབ་བསམ་ནས་མིག་གཉིས་བཙུམ་ནས་ཕྱིན་པ་ཡིན།

Je länger wir fuhren, desto wärmer wurde es im Bus. Ich schloss meine Augen und versuchte zu schlafen.


ཡིན་ནའང་ངའི་བསམ་བློ་ཕྱིར་ཕ་ཡུལ་ལ་འཁོར། ངའི་ཨ་མ་ལགས་བདེ་འཚམ་ངང་སྡོད་ཐུབ་བམ། ངའི་རི་བོང་གིས་དངུལ་འཁྱེར་ཡོང་ཐུབ་བམ། ངའི་སྤུན་མཆེད་ཀྱིས་ངའི་ཤིང་སྡོང་གི་རྩད་པར་ཆུ་གཏོར་རྒྱུ་དྲན་སོས་ཐུབ་ཀྱི་ཡོད་དམ།

Aber in Gedanken war ich noch zu Hause. Wird meine Mutter in Sicherheit sein? Werden meine Hasen Geld einbringen? Wird mein Bruder daran denken, meine Baumsetzlinge zu gießen?


ལམ་བར་ནས། ངས་གྲོང་ཁྱེར་ཆེན་པོ་དེའི་ནང་ཡོད་པའི་རང་གི་ཨ་ཁུ་སྡོད་སའི་ས་ཆ་དེའི་མིང་དེ་བློ་ལ་སྐྱོར་བ་ཡིན། ང་རང་གཉིད་ལ་ཤོར་སྐབས་སུའང་ངས་ས་མིང་དེ་ཁ་ནས་མུར་མུར་དུ་སྐྱོར་བཞིན་ཡོད།

Während der Fahrt prägte ich mir den Ort ein, wo mein Onkel in der großen Stadt wohnt. Ich murmelte ihn immer noch vor mich hin, als ich einschlief.


དུས་ཚོད་དགུ་ཡི་རྗེས་ལ། སྒྲ་ཆེན་པོ་ཞིག་གིས་ང་གཉིད་ལས་བསླངས་ཤིང་། ཁ་ལོ་བས་ཕྱིར་ངའི་ཕ་ཡུལ་གྲོང་གསེབ་ལ་འགྲོ་མཁན་གྱི་འགྲུལ་བ་སྐད་གཏོང་གི་འདུག ངས་མགྱོགས་པོར་རང་གི་རྒྱབ་ཁུག་ཆུང་ཆུང་དེ་འཇུས་ཤིང་། རླངས་འཁོར་ལས་སར་བབས་པ་ཡིན།

Neun Stunden später wachte ich von lautem Gepolter und der Passagieransage für mein Dorf auf. Ich nahm meine kleine Tasche und sprang aus dem Bus.


ཕྱིར་ལོག་པའི་རླངས་འཁོར་དེ་ལམ་སེང་ཁེངས་སོང་ལ། ཅུང་མི་འགོར་བར་རླངས་འཁོར་དེ་ཕྱིར་ཤར་ཕྱོགས་སུ་ལམ་ལ་ཆས་འགྲོ་གི་རེད། སྐབས་འདིར། ང་ལ་མཚོན་ན་དོན་དག་གལ་ཆེ་ཤོས་ནི་གཞི་ནས་སོ་སོའི་ཨ་ཁུ་འཚོལ་དགོས་པ་དེ་རེད།

Der Bus zurück ins Dorf füllte sich schnell. Bald würde er zurück Richtung Osten fahren. Das wichtigste für mich war es nun, das Haus meines Onkels zu finden.


Geschrieben von: Lesley Koyi, Ursula Nafula
Illustriert von: Brian Wambi
Übersetzt von: འདབ་དྲུག Dabtruk, པཱཊ་རིག་ཌཱོཌ། Patrick Dowd, ཆུ་ཚང་བསོད་ནམས་རིན་ཆེན། Chusang Sonam Rinchen
Gelesen von: པད་མ་ཆོས་སྒྲོན། Pema Choedon
Sprache: Tibetan
Niveau: Niveau 3
Quelle: The day I left home for the city aus African Storybook
Creative Commons Lizenz
Dieses Werk ist unter einer Creative Commons Namensnennung 4.0 Lizenz lizenziert.
Optionen
Zurück zur Geschichteliste Schaltfläche PDF