لە سەردەمانی زوو خەڵك هیچیان نەدەزانی. خەڵك نەیاندەزانی شت بچێنن یان پارچە بچنن یان كەرەستەی ئاسن دروست بكەن. خەڵك باوەڕیان وابوو خودایەك بە ناوی “نیاما” لە ئاسمانه که هەموو زانایاریه‌کانی جیهانی له لایە. ئەو هەموو زانایاریه‌کانی لەناو گۆزەیەكی گڵدا شاردۆته‌وه.
For længe, længe siden vidste folk ingenting. De vidste ikke, hvordan de skulle så planter, eller hvordan de skulle væve tøj, eller hvordan de skulle fremstille værktøj af jern. Guden Nyame oppe i himlen havde al visdom i verden. Han opbevarede den i en lerkrukke.
رۆژێكیان نیاما بڕیاری دا كە گۆزەی پڕ لە زانایی بدات بە ئانانسی. هەر جارەی كە ئانانسی سەیری گۆزەكەی دەكرد، شتێكی نوێ فێر دەبوو. زۆر سەرنجڕاكێش بوو!
En dag besluttede Nyame, at han ville give krukken med visdom til Anansi. Hver gang Anansi kiggede ned i lerkrukken, lærte han noget nyt. Det var så spændende!
ئانانسی چاوچنۆك بیری كردەووە: “من ئەم گۆزەیە لەسەر دارێک دەشارمەوە كە تەنیا خۆم بتوانم كەڵكی لێ وەربگرم!” ئەو پەتێكی درێژی هێناو لە دەوری گۆزەكەی ئاڵاند و لە كەمەری خۆی بەست و دواتر بەسەر دارەكە هەڵگەڕا، بەڵام زۆر بە سەختی دەیتوانی بە دارەكەدا هەڵگەڕێ، لەبەر ئەوەی هەموو جارێ گۆزەكە بە ئەژنۆی دەكەوت.
Grådige Anansi tænkte: “Jeg gemmer krukken i toppen af et højt træ. Så kan jeg beholde det hele for mig selv!” Han spandt en lang tråd, snoede den rundt om lerkrukken og bandt den om sit liv. Han begyndte at klatre op i træet. Men det var svært at klatre op i træet, når krukken slog mod hans knæ hele tiden.
كوڕە بچوكەكەی ئانانسی لەژێر دارەكە وەستابوو چاوی لێ دەكرد و گوتی: “ئاسانتر نەبوو كە ئەگەر ئەو گۆزەیەت لە كۆڵت بەستبا؟” ئەوجار ئانانسی هەوڵی دا كە گۆزەی پڕ لە زانایی لە پشتی ببەستێ. لە ڕاستیدا ئاوا زۆر ئاسانتر بوو.
Hele tiden havde Anansis unge søn stået ved foden af træet og kigget på. Han sagde: “Ville det ikke være lettere at klatre, hvis du bandt krukken på ryggen i stedet?” Anansi prøvede at binde lerkrukken fyldt med visdom på ryggen, og det gik virkelig meget lettere.
خەریك بوو لەترۆپکی دارەكە نزیك دەبوویەوە، بەڵام دواتر راوەستا و بیری كردەووە: “بڕیار وابوو هەر ئەمن هەموو زاناییەکم هەبێت، بەڵام ئێستا كوڕەكەم لە من ژیرترە!” ئانانسی زۆر توڕە بوو، بۆیە گۆزەكەی لەسەر دراره‌که‌وه فڕێدایە خوارەوە.
I løbet af ingen tid nåede han toppen af træet. Men så stoppede han og tænkte: “Det burde være mig, der har al visdom, og her var min søn klogere end mig!” Anansi blev så vred over dette, at han kastede lerkrukken ned fra træet.
گۆزەكە شكا و بوو بە هەزار پارچە. ئەوجار زانایی ئازاد بوو بۆ هەموو كەس كە سوودی لێوەربگرێ. بەم جۆرە بوو كە خەڵك فێربوون زەوی بكێڵن، جلوبەرگ بدوروون و كەرەستەش لە ئاسن دروست بكەن، و هەموو شتەكانی دیكەش كە خەڵك دەزانن چۆن دروستیان بكەن.
Den blev smadret i mange stykker på jorden. Visdommen var fri, så alle kunne få del af den. Og sådan lærte folk, hvordan de skulle så, hvordan de skulle væve, hvordan de skulle fremstille værktøj af jern og alle de andre ting, folk kan finde ud af.
Ghanaian folktale
Wiehan de Jager
Agri Afshin
kurdisk (sorani)
Niveau 3
The audio for this story is currently not available.
