Dawno, dawno temu, żyła sobie szczęśliwa rodzina.
Era uma vez uma família feliz.
Nigdy się nie kłócili. Pomagali swoim rodzicom w domu i w polu.
Eles nunca brigavam um com o outro. Ajudavam seus pais em casa e no campo.
Nie wolno im było jednak zbliżać się do ognia.
Mas estavam proibidos de chegar perto do fogo.
Byli zrobieni z wosku, więc musieli wykonywać wszystkie prace w nocy.
Eles tinha que fazer todo seus trabalhos durante a noite, porque eram feitos de cera.
Mimo to, jeden z chłopców bardzo pragnął wyjść na zewnątrz w ciągu dnia.
Mas um dos meninos desejava sair à luz do dia.
Pewnego dnia, pragnienie było zbyt silne. Jego bracia ostrzegali go…
Um dia esse desejo estava muito forte. Seus irmãos o avisaram…
Niestety było już za późno! Chłopiec stopił się w gorącym słońcu.
Mas era tarde demais! Ele derreteu com o calor do sol.
Dzieci z wosku były bardzo poruszone tym, co stało się z ich bratem.
As crianças de cera ficaram muito tristes vendo seu irmão derretendo.
Postanowili, że ze stopionego wosku ulepią ptaka.
Mas tiveram um plano. Moldaram o pedaço de cera derretida em cima de um pássaro.
Zabrali brata-ptaka, wysoko, na sam szczyt góry.
Levaram o irmão pássaro numa montanha bem alta.
Gdy wzeszło słońce, ptak odleciał ćwierkając w porannym świetle.
E quando o sol se levantou, ele saiu voando, cantando sob a luz da manhã.
