သၟတ်ဗြဴဏအ်ဂှ် ယၟုဍေဟ် ခါလာဲ။ ဍေဟ်ဂွံ အာယုက် ထပှ်သၞာံ။ အဓိပ္ပါယ် ယၟုဍေဟ်ဂှ် “မၞိဟ်ခိုဟ်ဟ်” နကဵု အရေဝ်ဘာသာဍေဟ်၊ လုဗုကုသု။
هَذِهِ خَلَايْ.
عُمُرُهَا سَبْعُ سِنِينَ. مَعْنَى اِسْمِهَا “الشَّخْصُ الجَيِّدُ”.
يُدْعَى فِي لُغَتِهَا “لُوبُوكُوزُو”.
နူဂယးပြဟ် ခါလာဲ ကတဵုနူသတိက်တုဲ အာတက်ဒၟံင်ကျာ ကဵု တၞံလဳမဴ။ “ယွံ တၞံလဳမဴ၊ ဇၞော်ပြဟ်ဟ်တုဲ ကဵုအဲ လဳမဴဍုဟ်ဟ် ဂၠိုင်င်ညိ ဏး”။
تَسْتَيْقِظُ خَلَايْ كُلَّ صَبَاحٍ وَتَقُولُ لِشَجَرَةِ البُرْتُقَالِ: “أَرْجُوكِ يَا شَجَرَةَ البُرْتُقَالِ، اكْبَرِي، وَاعْطِنَا الكَثِيرَ مِنَ البُرْتُقَالِ الطًازَجِ”.
ခါလာဲ ကွာ်အာဘာ။ ပ္ဍဲကဵုဂၠံင် ဍေဟ်တက်ကျာကဵု ချောဲ။ “ယွံ ချာဲ၊ တိုန်ကဵု ဍာပ်ဍဴညိ၊ လ္ပကဵု ချိုတ်ကှ်ညိ ဏး”။
تَمْشِي خَلَايْ إِلَى المَدْرَسَةِ، وَفِي طَرِيقِهَا تَتَحَدَّثُ مَعَ الأَعْشَابِ.
“أَرْجُوكِ أَيَّتُهَا الأَعْشَابُ، اكْبَرِي وَابْقَيْ خَضْرَاءَ وَلَا تَجُفّيِ”.
ခါလာဲ ဂွံဆဵုကေတ် တၞံပ္ကဴဂြိုပ်တုဲ “ယွံ တၞံပ္ကဴ၊ ဆက်ကဴညိဏး၊ အဲဂွံစြဟ် ပ္ဍဲသော်အဲ။”
تَمُرُّ خَلَايْ أَمَامَ الأَزْهَارِ البَرِّيَّةِ.
“أَرْجُوكِ أَيَّتُهَا الأَزْهَارُ، اِبْقَيْ مُزْهِرَةً لِأَسْتَطِيعَ أَنْ أَضَعَكِ فَوْقَ شَعْرِي”.
ပ္ဍဲကဵု ဘာ၊ ခါလာဲ တက်ကျာကဵု တၞံဆု နွံ လဒေါဝ်အရှာံဘာ။ “ယွံ တၞံဆု၊ ပ္တိတ်ကဵု ကၞာင်ဇၞော်ဇၞော်၊ ပိုယ်ဂွံဇူ ပ္ဍဲသမၞိင်ဗှ်ေ။”
فِي المَدْرَسِةِ، تَتَحَدَّثُ خَلَايْ مَعَ الشَّجَرَةِ التِي فِي مُنْتَصَفِ المَبْنَى.
“أَرْجُوكِ أَيَتُهَا اَلشَّجَرَةُ، مُدِّي أَغْصانَكِ الكَبيرَةَ لِنَسْتَطيعَ اَلقِراءَةَ تَحْتَ ظِلِكِ”.
ခါလာဲ တက်ကျာကဵု တၞံဒပ် ပ္ဍဲဗွိုင်ဘာ။ “ပဂုန်တုဲ ကဵုကြံင်မ္ၚုဟ်ညိ၊ညံင်မၞိဟ်ပရမ် လုပ်ဟွံဂွံဂှ် စဵုဒၞာကဵုပိုယ်ညိ ဏး။”
تَتَحَدَثُ خَلَايْ مَع اَلشُّجيراتِ الصَّغيرَةِ.
“أَرجوكِ، اِكْبَري وَكُونِي قَويَّةً لِتَمْنَعِي الأَشْخَاصَ السيِّئينَ مِنَ اَلدُخُولِ”.
ကာလ ခါလာဲ စဴနူဘာဂှ်၊ ညးတေအ် အာဇရေင် တၞံလဳမဴဂှ်ရ။ “လဳမဴ ဗှ်ေ ဟွံဍုဟ် ဏီဖိုဟ်ဟာ?” သၟာန် ခါလာဲ။
عِنْدَمَا تَعَودُ خَلَايْ إِلَى البَيْتِ، تَزُورُ شَجَرَةَ اَلبُرتُقالِ، وتَسْأَلُهَا: “أَلَمْ يُصْبِحْ بُرْتُقَالِكِ طَازَجًا بَعْدُ؟”
“သတ်လဳမဴဂှ် ကြံင်ဒၟံင်ဖိုဟ်၊” ခါလာဲ ပိုက်ဖျေဟ်ယဝီု။ “အဲကၠုင် ဗဵုဗှ်ေပၠန် တ္ၚဲယးတှ်ေ။ ခါလာဲ ဟီုကဵု တၞံလဳမဴ။ “တ္ၚဲယးတှ်ေ ဗှ်ေကဵုအဲ လဳမဴဍုဟ်ဟ် ဒှ်မာန်ရ!”
تَتَنَهَّدُ خَلَايْ: “اَلبُرْتُقالُ لَازَالَ أَخْضَراً”.
ثُمَّ تَقُولُ: “سَوفَ أَرَاكِ يَا شَجَرَةَ اَلبُرْتُقالَ غَداً، بَعْدَهَا رُبَّمَا سَيكُونُ لَدَيْكِ بُرْتُقالاً طَازَجاً لِي”.
