Obbolessi koo xiinaan hamma guyaati rafa. Ani nama cimaa waanan ta’eef ganamanan ka’a!
Mdogo wangu anachelewa kuamka. Mimi naamka mapema kwa sababu mimi ni mkubwa!
Ani nama addu heyamaa kennu dha.
Mimi ndiye ninayeruhusu jua kuingia ndani.
“At Urjii ganamaa kooti” jette harmeen kiyya.
“Wewe ni nyota wangu wa asubuhi,” anasema mama.
Ufumafan dhiqadhaa nama biraa hinbarbaadu.
Naoga mwenyewe, sihitaji msaada.
Bishaan qabbana’a fi folii saamunan hinsodadhu.
Naweza kustahimili maji ya baridi na sabuni ya bluu inayonukia.
Harmeen, “ilkaan kee hindagatin nanjetti” Anis immo, “Lakki, gonkumayyu!”
Mama ananikumbusha, “Usisahau kupiga mswaki.” Namjibu, “Kamwe, sio mimi!”
Saana boodaa akakkayuu fi aadaada koon naga gaafadha.
Baada ya kuoga, nawasalimu babu na shangazi, na kuwatakia siku njema.
Sanaa booda uffata kook nanufadha.” Ani amma goddadheera harmee” jedhan.
Najivisha nguo mwenyewe. “Mimi ni mkubwa sasa mama,” ninamwambia.
Kophee hidhaachufi qulfii qulfachuu nandanda’aa.
Ninaweza kufunga vishikizo na kurekebisha viatu vyangu.
Sanaa booda wa’ee mana barnoota obbolessa kooti hima.
Na ninahakikisha mdogo wangu anapata taarifa zote za shule.
Kutaa kessatis akka garidhanan barnoot koo hordofa.
Darasani najitahidi sana katika kila kitu.
Guyyaa hundaa wantoota garii kanan hojadha. Kessumaa garuu kubbaa milaa taphachuun jalladha!
Ninafanya hivi vitu vyote vizuri kila siku. Ila kitu ninachokipenda sana ni kucheza na kucheza.
