Er was eens een gelukkig gezin.
Hapo zamani za kale, paliishi familia yenye furaha.
Ze vochten nooit met elkaar. Ze hielpen hun ouders thuis en op het veld.
Hawakugombana hata kidogo. Watoto waliwasaidia wazazi nyumbani na shambani.
Maar ze mochten niet in de buurt van vuur komen.
Lakini, walikatazwa kwenda karibu na moto.
Ze moesten all hun werk ‘s nachts doen. Want ze waren gemaakt van was!
Walifanya kazi zao zote usiku. Hii ni kwa sababu walikuwa wameumbwa kwa nta.
Maar één van de jongens wilde naar buiten in het zonlicht.
Lakini, kijana mmoja alitamani kwenda nje wakati wa mchana.
Op een dag was het verlangen te sterk. Zijn broers waarschuwden hem…
Siku moja tamaa ya kwenda nje ikazidi. Wenzake wakamwonya asiende juani. Lakini, hakusikia.
Maar het was te laat! Hij smolt in de hete zon.
Aliyeyuka kwa sababu joto lilikuwa kali.
De wassen kinderen waren zo verdrietig toen ze hun broer zagen wegsmelten.
Watoto wa nta walihuzunika walipoona kaka yao akiyeyuka.
Maar ze hadden een plan. Ze boetseerden de gesmolten was in de vorm van een vogel.
Wakapanga jambo fulani. Walichukua nta iliyoyeyuka wakatengeza ndege.
Ze namen hun vogelbroer mee naar een hoge berg.
Wakamweka ndege huyo juu ya mlima mrefu.
En toen de zon opkwam vloog hij zingend het morgenlicht in.
Jua lilipochomoza asubuhi, akapeperuka akiimba kwa furaha.
