တစ်ခါတုန်းက ပျော်ရွင်တဲ့မိသားစုတစ်စုရှိပါတယ်။
Es war einmal eine glückliche Familie.
သူတို့ဟာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဘယ်တုန်းကမှ ရန်မဖြစ်ကြပါဘူး။ သူတို့ဟာ လယ်တွေနဲ့ အိမ်တွေမှာ သူတို့မိဘကို ကူညီကြပါတယ်။
Sie stritten nie miteinander. Sie halfen ihren Eltern im Haus und auf den Feldern.
ဒါပေမယ့် သူတို့ဟာ မီးနားမှာ ဘယ်တော့မှသွားခွင့်မရခဲပါဘူး။
Aber sie durften nicht in die Nähe von Feuer.
သူတို့ဟာ အလုပ်ကိုညအချိန်မှာဘဲလုပ်ရပါတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူတို့ဟာ ဖယောင်းနဲ့ လုပ်ထားလို့ပါဘဲ။
Sie mussten all ihre Arbeit nachts verrichten. Denn sie waren aus Wachs!
ဒါပေမယ့် သူတို့ထဲက ကောင်လေးတစ်ယောက်ဟာ နေရောင်ခြည်အောက်ကို သွားလိုတဲ့ဆန္ဒရှိပါတယ်။
Aber einer der Jungen sehnte sich nach dem Sonnenlicht.
တစ်နေ့မှာတော့ သူရဲ့သွားလိုစိတ်ကပျင်းပြလွန်းသွားပါတယ်။ သူ့ရဲ့ညီလေးတွေကတော့ သူ့ကိုတားကြပါတယ်…
Eines Tages war die Sehnsucht zu groß. Seine Brüder warnten ihn …
ဒါပေမယ့် အရမ်းကိုနောက်ကျသွားပါပြီ။ သူဟာ ပူလွန်းတဲ့ နေရောင်ခြည်အောက်မှာ အရည်ပျော်ကျသွားပါတယ်။
Aber es war zu spät! Er schmolz in der heißen Sonne.
ဖယောင်းကလေးတွေဟာ အရည်ပျော်သွားတဲ့သူတို့ရဲ့ အစ်ကိုကိုကြည့်ပြီး အရမ်းကိုဝမ်းနည်းသွားကြပါတယ်။
Die Wachskinder waren sehr traurig sehen zu müssen, wie ihr Bruder dahin schmolz.
ဒါပေမယ့်သူတို့ အစီအစဉ်တစ်ခုကို လုပ်ကြပါတယ်။ သူတို့ဟာ အရည်ပျော်ကျသွားတဲ့ ဖယောင်းခဲကြီးကိုယူပြီးတော့ ငှက်ပုံပြောင်းလိုက်ပါတယ်။
Aber sie schmiedeten einen Plan. Sie formten den geschmolzenen Wachsklumpen zu einem Vogel.
အရည်ပျော်ကျသွားတဲ့ အစ်ကိုငှက်ဖယောင်းရုပ်ကြီးကို တောင်အမြင့်ကြီးမှာ သွားတင်လိုက်ပါတယ်။
Sie brachten ihren Vogelbruder auf einen hohen Berg.
နေထွက်လာတဲ့အချိန်မှာ သူဟာမနက်ခင်းအလင်းရောင်နဲ့အတူ သီချင်းဆိုပြီး ပျံထွက်သွားပါတယ်။
Und als die Sonne aufging, flog er singend davon ins Morgenlicht.
