တေအ်ကၠာကၠာတေအ်ဏအ် နွံ သ္ၚိကၟိန် စိုတ်ခိုဟ်မွဲရ။
Once upon a time,
there lived a happy
family.
ဍေဟ်တအ် ဆလအ် ဟွံဒှ်တက် ညးသကအ်။ ဍေဟ်တအ် ရီုမိမဍေဟ် ပ္ဍဲသ္ၚိကီု သီုကဵု ပ္ဍဲဝါ။
They never fought with
each other. They helped
their parents at home
and in the fields.
ဆဂး ဍေဟ်တအ် ဟွံဂွံအခေါင် အာကြပ်ပ် ကဵုပၟတ်ရ။
But they were not
allowed to go near a
fire.
ကမၠောန်ဍေဟ်တအ် သီုဖအိုတ်ဂှ် ဍေဟ်တအ် ဒးကၠောန် ပ္ဍဲအခိင်ဗတံ။ မုဟိုတ်ရောမ္ဂး ဍေဟ်တအ်ဂှ် ဒှ်မၞိဟ် မကၠောန်လဝ် နကဵု ပၠုဲတှေ်။
They had to do all their
work during the night.
Because they were made of wax!
ဆဂး သၟတ်တြုဟ်မွဲဂှ် အၚောပ်စိုတ် မိက်ဂွံတိတ်မ္ၚး ပ္ဍဲလျးတ္ၚဲ။
But one of the boys
longed to go out in the
sunlight.
စိုပ်မွဲတ္ၚဲ အၚောပ်စိုတ်ဂှ် ထတ်လောန်အာ။ ၜိုန်ရ ကောတအ် ပဒေါအ် လ္ပအာကီုလေဝ်။
One day the longing
was too strong. His
brothers warned him…
လဇုဲအာရ။ သၟတ်တြုဟ်ဂှ် လေင်အာ ပ္ဍဲကဵု တ္ၚဲကတဴကတဴဂှ်ရ။
But it was too late!
He melted in the hot
sun.
ကောန်ပၠုဲတအ်ဂှ် ညာတ်ကေတ် ဗီုဒေအ်ဇကု မဒးလေင်အာဂှ်တုဲ ဒှ်လၞီ အောန်ဒၟံင်စိုတ် အိုတ်ရ။
The wax children were
so sad to see their
brother melting away.
ဆဂး ဍေဟ်တအ် နွံအစဳအဇန်မွဲရ။ ဍေဟ်တအ် ကေတ် ဖျုန်ပၠုဲ မလေင်ဂှ်တုဲ ကၠောန်ရုပ် ဂစေမ်မွဲရ။
But they made a plan.
They shaped the lump
of melted wax into a
bird.
ဍေဟ်တအ် အာစွံလဝ် ဂစေမ်ဒေအ်ဍေဟ်တအ် လတူက္ဍိုပ်ဒဵုမွဲရ။
They took their bird
brother up to a high
mountain.
တုဲမ္ဂး တ္ၚဲစမံက်တိုန်ဂှ် ဂစေမ်ဂှ် ပဝ်တုဲ ဒယှေ်ဒွက်မ္ၚဵုဂယးရ။
And as the sun rose, he
flew away singing into
the morning light.
