Жила-була щаслива родина.
Μια φορά και έναν καιρό, υπήρχε μια ευτυχισμένη οικογένεια.
Сини ніколи не сварилися між собою. Вони допомагали своїм батькам по господарству і на полі.
Αυτοί ποτέ δεν τσακώθηκαν μεταξύ τους. Βοηθούσαν τους γονείς τους στο σπίτι και στα κτήματα.
Але дітям не можна було підходити близько до вогню.
Αλλά δεν επιτρεπόταν να πάνε κοντά στη φωτιά.
Вони могли працювати тільки вночі, тому що були з воску!
Έπρεπε να κάνουν όλη τη δουλειά τους μέσα στη νύχτα. Επειδή ήταν αυτοί φτιαγμένοι από κερί.
Проте один із синів дуже хотів побачити сонце.
Αλλά ένα από τα αγόρια θέλησε να βγει έξω στο φως του ήλιου.
Брати попереджали його про небезпеку, але хлопчик не стримався.
Μια μέρα η θέληση του ήταν πολύ δυνατή. Τα αδέρφια του τον προειδοποίησαν…
Він вийшов на вулицю і розтанув під пекучим сонцем.
Αλλά ήταν πολύ αργά! Αυτός έλιωσε στον ζεστό ήλιο.
Його брати дуже засмутилися через те, що сталося.
Τα κέρινα παιδιά ήταν τόσο λυπημένα να βλέπουν τον αδερφό τους να λιώνει.
Вони вирішили зліпити птаха з воску розтопленого брата.
Αλλά έκαναν ένα σχέδιο. Σχημάτισαν το κομμάτι του λιωμένου κεριού σε ένα πουλί.
Хлопчики винесли того птаха на високу гору.
Πήραν το πουλί αδερφό τους πάνω σε ένα ψηλό βουνό.
На світанку птах злетів у небо і зник у променях вранішнього сонця.
Και καθώς ο ήλιος ανέβαινε, αυτός πέταξε μακριά τραγουδώντας μέσα στο πρωινό φως.
