Într-o zi, Iepurele mergea pe lângă malul râului.
Μια μέρα, το Κουνέλι περπατούσε δίπλα στο ποτάμι.
Hipopotamul era și el acolo, făcând o plimbare și mâncând ceva iarba verde, bună.
Ο Ιπποπόταμος ήταν εκεί επίσης, πηγαίνοντας μια βόλτα και τρώγοντας κάποιο ωραίο πράσινο γρασίδι.
Hipopotamul nu a văzut că Iepurele era acolo și din greșeală a călcat pe piciorul Iepurelui. Iepurele a început să țipe la Hipopotam, “Hipopotamule! Nu vezi că mă calci pe picior?”
Ο Ιπποπόταμος δεν είδε ότι το Κουνέλι ήταν εκεί και τυχαία πάτησε το πόδι του Κουνελιού. Το Κουνέλι άρχισε να φωνάζει στον Ιπποπόταμο: «Εσύ Ιπποπόταμε! Δεν μπορείς να δεις ότι πατάς το πόδι μου;»
Hipopotamul și-a cerut scuze de la Iepure, “Îmi pare așa de rău. Nu te-am văzut. Te rog, iartă-mă!” Dar Iepure nu asculta și striga Hipopotamului, “Ai făcut-o intenționat! Ai să vezi tu într-o zi! Ai să plătești!”
Ο Ιπποπόταμος απολογήθηκε στο Κουνέλι: «Λυπάμαι πολύ. Δεν σε είδα. Σε παρακαλώ συγχώρεσε με!» Αλλά το Κουνέλι δεν άκουσε και άρχισε να ουρλιάζει στον Ιπποπόταμο: «Το έκανες σκόπιμα! Κάποια μέρα θα δεις! Θα το πληρώσεις!»
Iepure a mers în căutarea Focului și a spus, “Du-te, arde-l pe Hipopotam când va ieși din apă să mănânce iarbă. A călcat pe mine!” Focul a răspuns, “Nici o problema, Rabbit, prietene. Voi face precum ai cerut.”
Το Κουνέλι πήγε να βρει τη Φωτιά και είπε: «Πήγαινε να κάψεις τον Ιπποπόταμο όταν βγαίνει από το νερό να φάει γρασίδι. Αυτή με πάτησε!» Η Φωτιά απάντησε: «Κανένα πρόβλήμα, Κουνέλι, φίλε μου. Θα κάνω ακριβώς αυτό που ζητάς».
Mai târziu, Hipopotamul mânca iarbă departe de râu când, “Whoosh!” Focul s-a aprins în flăcări. Flăcările au început să ardă părul Hipopotamului.
Αργότερα, ο Ιπποπόταμος έτρωγε γρασίδι μακριά από το ποτάμι όταν: «Φουυ!» η Φωτιά ξέσπασε σε φλόγα. Οι φλόγες άρχισαν να καίνε τα μαλλιά του Ιπποπόταμου.
Hipopotamul a început să plângă și a fugit spre apă. Tot părul i-a fost ars de foc. Hipopotamul a continuat să plângă, “Părul meu a ars în foc! Mi-am pierdut tot părul! Părul meu frumos!”
Ο Ιπποπόταμος ξεκίνησε να κλαίει και έτρεξε για το νερό. Όλα τα μαλλιά της κάηκαν από τη φωτιά. Ο Ιπποπόταμος συνέχισε να κλαίει: «Τα μαλλιά μου έχουν καεί στη φωτιά! Τα μαλλιά μου έχουν φύγει όλα! Τα όμορφα μαλλιά μου!»
Iepure era fericit că părul Hipopotamului arsese. Și până în ziua de azi, de frica focului, hipopotamul niciodată nu se îndepărtează de apă.
Το Κουνέλι ήταν χαρούμενο που τα μαλλιά του Ιπποπόταμου κάηκαν. Και μέχρι σήμερα, από το φόβο της φωτιάς, ο Ιπποπόταμος δεν πηγαίνει ποτέ μακριά από το νερό.
