Egy nap anya sok gyümölcsöt hozott haza.
Μια μέρα, η μαμά πήρε πολλά φρούτα.
“Mikor ehetünk gyümölcsöt?” - kérdezzük. “Majd este ehettek.” - válaszolja anya.
«Πότε μπορούμε να έχουμε μερικά φρούτα;» εμείς ρωτάμε. «Θα φάμε τα φρούτα απόψε» λέει η μαμά.
A bátyám, Rahim nagyon mohó. Az összes gyümölcsöt megkóstolja. Sokat meg is eszik.
Ο αδερφός μου Ραχίμ είναι λαίμαργος. Γεύεται όλα τα φρούτα. Τρώει πολλά από αυτά.
“Nézd mit csinált Rahim!” - kiáltotja az öcsém. “Rahim rossz és önző.” - mondom.
«Κοίτα τι έκανε ο Ραχίμ!» φωνάζει ο μικρός μου αδερφός. «Ραχίμ είναι άτακτος και εγωιστής» λέω.
Anya haragszik Rahimra.
Η μητέρα είναι θυμωμένη με τον Ραχίμ.
Mi is haragszunk Rahimra. De Rahim nem sajnálja.
Εμείς επίσης είμαστε θυμωμένοι με τον Ραχίμ. Αλλά ο Ραχίμ δεν μετανιώνει.
“Nem fogod megbüntetni Rahimot?” - kérdezzi az öcsém.
«Δεν πρόκειται να τιμωρήσεις τον Ραχίμ;» ρωτάει ο μικρός αδερφός.
“Rahim, hamarosan úgyis sajnálni fogod, ami tettél!” - figyelmezteti anya.
«Ραχίμ, σύντομα θα μετανιώσεις» προειδοποιεί η μαμά.
Rahim rosszul kezdi érezni magát.
Ο Ραχίμ αρχίζει να νοιώθει άσχημα.
“Nagyon fáj a hasam.” - suttogja Rahim.
«Πονάει το στομάχι μου» ψιθυρίζει ο Ραχίμ.
Anya tudta, hogy ez fog történni. A gyümölcs megbünteti Rahimot!
Η μαμά ήξερε τι θα συμβεί. Τα φρούτα τιμωρούν τον Ραχίμ!
Később, Rahim bocsánatot kér tőlünk. “Soha többet nem leszek ilyen mohó!” - ígéri meg nekünk. És mi mind hiszünk neki.
Αργότερα, ο Ραχίμ μας ζητάει συγγνώμη. «Ποτέ δεν θα είμαι τόσο λαίμαργος ξανά» υπόσχεται. Και εμείς όλοι τον πιστεύουμε.
