Ő Khalai. Hét éves. Lubukusu nyelven a neve azt jelenti, hogy “a jóságos”.
Αυτή είναι η Καλάη. Είναι εφτά χρονών. Το όνομα της σημαίνει «η καλή» στην γλώσσα της, Μπουκούσου.
Khalai felkel és így szól a narancsfához: “Kérlek narancsfa, nőj nagyra és adj nekünk sok érett narancsot!”
Η Καλάη ξυπνάει και μιλάει στην πορτοκαλιά. «Σε παρακαλώ πορτοκαλιά, μεγάλωνε και δώσε μας πολλά ώριμα πορτοκάλια».
Az iskolába sétálva, Khalai így szól a fűhöz: “Kérlek fű, legyél zöldebb és ne száradj ki!”
Η Καλάη περπατάει προς το σχολείο. Στο δρόμο μιλάει στο γρασίδι. «Σε παρακαλώ γρασίδι, γίνε πιο πράσινο και μην ξεραίνεσαι».
Khalai vadvirágok mellett halad el: “Kérlek, virágozzatok, hogy a hajamba tehesselek titeket!”
Η Καλάη περνάει άγρια λουλούδια. «Σας παρακαλώ λουλούδια, συνεχίστε να ανθίζετε έτσι εγώ μπορώ να σας βάλω στα μαλλιά μου».
Az iskola udvarának közepén álló fához pedig így szól: “Kérlek fa, növessz nagy ágakat, hogy az árnyékodban olvashassunk!”
Στο σχολείο, η Καλάη μιλάει στο δέντρο στη μέση του προαύλιου. «Σε παρακαλώ δέντρο, βγάλε μεγάλα κλαδιά έτσι εμείς να μπορούμε να διαβάζουμε κάτω από την σκιά σου».
Khalai az iskola körül lévő sövényhez szól: “Kérlek legyél erős, állítsd meg a rossz embereket, hogy nehogy bejöjjenek!”
Η Καλάη μιλάει στο φράχτη γύρω από το σχολείο της. «Σε παρακαλώ γίνε πιο δυνατός και σταμάτα τους κακούς ανθρώπους να μπαίνουν μέσα».
Amikor Khalai hazaér az iskolából, meglátogatja a narancsfát. “Érettek már a narancsaid?” - kérdezi tőle.
Όταν η Καλάη επιστρέφει σπίτι από το σχολείο, αυτή επισκέπτεται την πορτοκαλιά. «έχουν ωριμάσει τα πορτοκάλια ακόμα;» ρωτάει η Καλάη.
“Zöldek még a narancsok!” - sóhajt Khalai - “Holnap is meglátogatlak! Talán akkor majd lesz egy érett narancsod nekem.”
«Τα πορτοκάλια είναι ακόμα πράσινα» αναστενάζει η Καλάη. «Εγώ θα σε δω αύριο πορτοκαλιά» λέει η Καλάη. «Ίσως τότε θα έχεις ένα ώριμο πορτοκάλι για εμένα!»
