بَرادَرِ کوچَکَم تا دیر وَقت میخوابَد. مَن زود بیدار میشَوَم چون مَن بُزُرگ وَعالی هَستَم!
Ο μικρός μου αδερφός κοιμάται πολύ αργά. Εγώ ξυπνάω νωρίς, επειδή είμαι υπέροχη!
مَن هَمان کَسی هَستَم کِه با باز کَردَنِ پَنجَرِه اِجازِه میدَهَم کِه نورِ خورشید بِه داخِل بیاید.
Είμαι αυτή που βάζει τον ήλιο μέσα.
مادَر میگوید: «تو سِتارِه یِ صُبحِ مَن هَستی»
«Είσαι το πρωινό μου αστέρι» είπε η Μαμά.
مَن خودَم را بِه تَنهایی میشویَم، مَن بِه کُمَکِ هیچکَس نیازی نَدارَم.
Πλένομαι, δεν χρειάζομαι καμία βοήθεια.
مَن میتَوانَم با آبِ سَرد وَصابونِ آبی بَدبو کِنار بیایَم.
Μπορώ να αντέξω το κρύο νερό και το μπλε δύσοσμο σαπούνι.
مادَرَم بِه مَن یادآوَری میکُنَد، «مِسواک زَدَن را فَراموش نَکُن. مَن بِه مادَرَم میگویَم، «مَن! هَرگِز!»
Η Μαμά υπενθυμίζει: «Μην ξεχάσεις τα δόντια». Απαντώ: «Ποτέ!»
بَعد اَز شُستَن، مَن به پِدَربُزُرگ و آنتی سَلام میکُنَم وَ داشتَنِ روزی خوب را بَرایِشان آرزو میکُنَم.
Μετά το πλύσιμο, χαιρετώ τον Παππού και την Θεία, και τους εύχομαι μια καλή μέρα.
بَعد خودَم بِه تَنهایی لِباس هایَم را میپوشَم، وَمیگویَم، «مَن بُزُرگ شُدَم مامان.»
Μετά ντύνομαι: «Είμαι μεγάλη τώρα Μαμά» λέω.
مَن میتَوانَم دُکمِه هایَم وَسَگَکِ کَفشَ هایَم را بِبَندَم.
Μπορώ να κουμπώσω τα κουμπιά μου και να δέσω τα παπούτσια μου.
وَ مُطمَئِن میشَوَم کِه بَرادَرِ کوچَکَم تَمامِ اَخبارِ مَربوط بِه مَدرِسِه را میدانَد.
Και βεβαιώνομαι ότι ο μικρός μου αδερφός μαθαίνει όλα τα σχολικά νέα.
دَر کِلاس مَن تَمامِ تَلاشَم را دَر هَمِه یِ زَمینه ها میکُنَم.
Στην τάξη κάνω ότι καλύτερο μπορώ με κάθε τρόπο.
مَن تَمامِ این کارهایِ خوب را هَر روز اَنجام میدهَم. وَلی کاری کِه بیشتَر اَز هَمِه بِه آن! عَلاقِه دارَم، بازی کَردَن وَ بازی اَست.
Κάνω όλα αυτά τα καλά πράγματα κάθε μέρα. Αλλά το πράγμα που μου αρέσει περισσότερο, είναι να παίζω και να παίζω!