ڕۆژێكیان كەروێشك بە لێواری رووبارێک دا رۆیشت.
Μια μέρα, το Κουνέλι περπατούσε δίπλα στο ποτάμι.
ههروهها ئەسپی ئاوییش لەوێ بوو. ئەو چوو دەورێكی لێدا و هەندێک گیای سەوزی جوانی خوارد.
Ο Ιπποπόταμος ήταν εκεί επίσης, πηγαίνοντας μια βόλτα και τρώγοντας κάποιο ωραίο πράσινο γρασίδι.
ئەسپی ئاوی بهر پێی خۆی نهبینی و به به خۆی نهبوو که پێی له سهر پێی کهروێشک دانا. كەروێشك قیژاندی وهاواری کرده ئەسپی ئاوی : “هۆی ئەسپی ئاویی! نابینی پێت لەسەر پیێ من داناوە؟”
Ο Ιπποπόταμος δεν είδε ότι το Κουνέλι ήταν εκεί και τυχαία πάτησε το πόδι του Κουνελιού. Το Κουνέλι άρχισε να φωνάζει στον Ιπποπόταμο: «Εσύ Ιπποπόταμε! Δεν μπορείς να δεις ότι πατάς το πόδι μου;»
ئەسپی ئاویی داوای لێبوردنی لە كەروێشك كرد: “من غهمگین به وهی، هاورێی من تۆم نهبینی، تكایە بمبوورە!” بەڵام كەروێشكهكە نەیدەویست گوێ بگرێ، بەسەرئەسپی ئاوییدا هاواری كرد: “تۆ بە ئهنقهست وات كرد! ڕۆژێکی وا دێ که دهیبینی! دەبێ سزای خۆت وهرگری!”
Ο Ιπποπόταμος απολογήθηκε στο Κουνέλι: «Λυπάμαι πολύ. Δεν σε είδα. Σε παρακαλώ συγχώρεσε με!» Αλλά το Κουνέλι δεν άκουσε και άρχισε να ουρλιάζει στον Ιπποπόταμο: «Το έκανες σκόπιμα! Κάποια μέρα θα δεις! Θα το πληρώσεις!»
كەروێشك ڕۆیشت و ئاگری دۆزێیەوە و پێی گوت: “بڕۆ ئەسپی ئاویی بسووتێنە كاتێك لە ئاوەكە دێتە دەرێ بۆ خواردنی گژوگیا. ئەو پێی لەمن نا!” ئاگر وەڵامی دایەوە: “هیچ كێشە نیه، كەروێشكی هاوڕێم. من ڕێك ئەو كارە دەكەم كە تۆ داوات لێ كردم.”
Το Κουνέλι πήγε να βρει τη Φωτιά και είπε: «Πήγαινε να κάψεις τον Ιπποπόταμο όταν βγαίνει από το νερό να φάει γρασίδι. Αυτή με πάτησε!» Η Φωτιά απάντησε: «Κανένα πρόβλήμα, Κουνέλι, φίλε μου. Θα κάνω ακριβώς αυτό που ζητάς».
پاشان ئهسپه ئاوییەكە لە قەراغ ڕووبارەكە گژوگیای دەخوارد، لە ناكاو بڵێسهی ئاگر ههستا. بڵێسەی ئاگرەكە دەستی بە سوتاندنی مووەكانی ئەسپە ئاوییەكە كرد.
Αργότερα, ο Ιπποπόταμος έτρωγε γρασίδι μακριά από το ποτάμι όταν: «Φουυ!» η Φωτιά ξέσπασε σε φλόγα. Οι φλόγες άρχισαν να καίνε τα μαλλιά του Ιπποπόταμου.
ئەسپە ئاوییەكە دەستی بە گریان كرد و بەرەو ئاوەكە هەڵات. هەموو مووەكانی به ئاگرەكە سوتابوو. ئەسپی ئاوییەكە گریا: “مووەكانم لە به ئاگرەكە سوتان! تۆ هەموو مووەكانمت سوتاند! مووەكانم لە ناو چوون! مووە جوانەكانم!”
Ο Ιπποπόταμος ξεκίνησε να κλαίει και έτρεξε για το νερό. Όλα τα μαλλιά της κάηκαν από τη φωτιά. Ο Ιπποπόταμος συνέχισε να κλαίει: «Τα μαλλιά μου έχουν καεί στη φωτιά! Τα μαλλιά μου έχουν φύγει όλα! Τα όμορφα μαλλιά μου!»
كەروێشك خۆشحاڵ بوو به وەی مووەكانی ئەسپی ئاویی سووتان. لەو ڕۆژەوە ئەسپی ئاویی لە ترسی ئاگر لە ئاوەكە دوور نەكەوتووەتەوە.
Το Κουνέλι ήταν χαρούμενο που τα μαλλιά του Ιπποπόταμου κάηκαν. Και μέχρι σήμερα, από το φόβο της φωτιάς, ο Ιπποπόταμος δεν πηγαίνει ποτέ μακριά από το νερό.