ইনি খালাই। তার বয়স সাত বছর। তার ভাষা “লুবুকুসু”-তে তার নামের অর্থ হল “ভালো।”
Αυτή είναι η Καλάη. Είναι εφτά χρονών. Το όνομα της σημαίνει «η καλή» στην γλώσσα της, Μπουκούσου.
খালাই ঘুম থেকে উঠে কমলা গাছের সাথে কথা বলে। “কমলা গাছ, অনুগ্রহ করে বড় হও আর আমাদের অনেকগুলো পাকা কমলা দাও।”
Η Καλάη ξυπνάει και μιλάει στην πορτοκαλιά. «Σε παρακαλώ πορτοκαλιά, μεγάλωνε και δώσε μας πολλά ώριμα πορτοκάλια».
খালাই হেঁটে স্কুলে যায়। পথে সে ঘাসের সাথে কথা বলে। “ঘাস, অনুগ্রহ করে সবুজ হয়ে বেড়ে উঠো এবং শুকিয়ে যেও না।”
Η Καλάη περπατάει προς το σχολείο. Στο δρόμο μιλάει στο γρασίδι. «Σε παρακαλώ γρασίδι, γίνε πιο πράσινο και μην ξεραίνεσαι».
খালাই বুনোফুলের পাশ দিয়ে যায়। “ফুল, অনুগ্রহ করে প্রস্ফুটিত হতে থাক যেন আমি তোমাকে আমার চুলে সাজাতে পারি।”
Η Καλάη περνάει άγρια λουλούδια. «Σας παρακαλώ λουλούδια, συνεχίστε να ανθίζετε έτσι εγώ μπορώ να σας βάλω στα μαλλιά μου».
খালাই স্কুলপ্রাঙ্গণের মাঝে অবস্থিত গাছের সাথে কথা বলে। “গাছ অনুগ্রহ করে বড় শাখা প্রসারিত কর যেন আমরা তোমার ছায়াতলে পড়তে পারি।”
Στο σχολείο, η Καλάη μιλάει στο δέντρο στη μέση του προαύλιου. «Σε παρακαλώ δέντρο, βγάλε μεγάλα κλαδιά έτσι εμείς να μπορούμε να διαβάζουμε κάτω από την σκιά σου».
খালাই স্কুলের চারদিকে বেষ্টিত ঝোপের সাথে কথা বলে। “অনুগ্রহ করে শক্তিশালী হয়ে বেড়ে ওঠ এবং খারাপ লোকদের ভিতরে আসতে বাঁধা দাও।”
Η Καλάη μιλάει στο φράχτη γύρω από το σχολείο της. «Σε παρακαλώ γίνε πιο δυνατός και σταμάτα τους κακούς ανθρώπους να μπαίνουν μέσα».
যখন খালাই স্কুল থেকে ঘরে ফিরে, তখন সে কমলা গাছের সাথে দেখা করে। “তোমার কমলাগুলো কি পেকেছে?” খালাই জিজ্ঞেস করে।
Όταν η Καλάη επιστρέφει σπίτι από το σχολείο, αυτή επισκέπτεται την πορτοκαλιά. «έχουν ωριμάσει τα πορτοκάλια ακόμα;» ρωτάει η Καλάη.
“কমলাগুলো এখনও সবুজ,” খালাই দীর্ঘশ্বাস ফেলে। “আমি তোমার সাথে কাল দেখা করব, কমলা গাছ,” খালাই বলে। “হয়তো তখন তোমার আমার জন্য একটি পাকা কমলা থাকবে!”
«Τα πορτοκάλια είναι ακόμα πράσινα» αναστενάζει η Καλάη. «Εγώ θα σε δω αύριο πορτοκαλιά» λέει η Καλάη. «Ίσως τότε θα έχεις ένα ώριμο πορτοκάλι για εμένα!»
