تینگی با مادَربُزُرگَش زِندگی می‌کَرد.
Tingi boede sammen med sin bedstemor.
او عادَت داشت کِه با مادَربُزُرگ اَز گاوها مُراقِبَت کُنَد.
Han plejede at passe køerne sammen med hende.
یِک روز سَربازها آمَدَند.
En dag kom soldaterne.
آنها گاوها را با خودَشان بُردَند.
De tog køerne.
تینگی وَمادَربُزُرگَش فَرار کَردَند وَ پِنهان شُدَند.
Tingi og hans bedstemor løb væk og gemte sig.
آنها دَریِک بوتِه تا شَب مَخفی شُدَند.
De gemte sig i skoven, indtil natten kom.
سَربازها دوباره برگَشتَند.
Så kom soldaterne tilbage.
مادَربُزُرگ تینگی را زیر بَرگ ها قایِم کَرد.
Bedstemor gemte Tingi under bladene.
یِکی اَز سَربازها پایَش را دُرُست رویِ تینگی گُذاشت وَلی او ساکِت ماند.
En af soldaterne satte sin højre fod på ham, men han sagde ikke noget.
وَقتی کِه هَمه چیز آرام شُد، تینگی وَمادَر بُزُرگَش بیرون آمَدَند.
Da det var sikkert, kom Tingi og hans bedstemor ud.
آنها خِیلی آرام به خانِه رَفتَند.
De sneg sig stille hjem.
