یوه ورځ مور جانې ډېرې میوې راوړې.
有一天，妈妈买了很多水果。
موږ ترې پوښتنه وکړه، “کله دا ميوې خوړلاى شو؟” مور جانې وویل، “موږ به دا میوې د شپې خورو.”
我们都问她：“什么时候可以吃水果？”妈妈说：“等今天晚上再吃。”
خو زما ورور رحیم کنجوس دی. هغه د ټولو میوو خوند ګوري، هغه ټوله میوه خوري.
我哥哥拉希姆很贪吃，所有的水果都想尝尝。结果他吃了很多。
زما کوچني ورور چغه کړه: “دا وګورئ رحیم څه کړي؟” ما وویل: “رحیم ډېر وران او خود خواه دی.”
弟弟叫着说：“看看拉希姆做了什么！”。我跟着说：“拉希姆很调皮很自私。”
مور جانه رحیم ته په غوسه ده.
妈妈对拉希姆很生气。
موږ هم رحیم ته په غوسه یو. مګر رحیم هیڅ خفه نه دی.
我们也对拉希姆很生气。可是拉希姆并不感到惭愧。
زما کوچني ورور وپوښتل، “تاسو رحیم ته سزا نه ورکوئ؟”
小弟弟问：“拉希姆不是该罚了吗？”
مور جانې ورته وويل: “رحیمه! ته به ډېر ژر بخښنه وغواړې.”
妈妈警告说：“拉希姆，你很快就会后悔的。”
رحيم ورو وويل: “زما خېټه درد کوي.”
拉希姆小声说：“我肚子很疼。”
مور جانه پوهېدله چې داسې به کېږي. میوه به رحیم ته سزا ورکړي.
妈妈早料到会发生这样的事情。拉希姆受到了水果的惩罚！
وروسته رحیم له موږ ټولو څخه بخښنه وغوښته. “زه به نور هېڅکله کنچوس نه اوسم.” هغه ژمنه وکړه او موږ ټول په هغه باور لرو چې نور به کنجوسي نه کوي.
后来，拉希姆跟我们道歉说：“以后我再也不会贪吃了。”而我们这次都相信他！
