بَرادَرِ کوچَکَم تا دیر وَقت میخوابَد. مَن زود بیدار می‌شَوَم چون مَن بُزُرگ وَعالی هَستَم!
Az öcsém nagyon sokáig alszik. Én korán kelek, mert ügyes vagyok!
مَن هَمان کَسی هَستَم کِه با باز کَردَنِ پَنجَرِه اِجازِه می‌دَهَم کِه نورِ خورشید بِه داخِل بیاید.
Én engedem be a napsugarakat.
مادَر می‌گوید: “تو سِتارِه یِ صُبحِ مَن هَستی”
“Te vagy az én kiscsillagom!” - mondja anya.
مَن خودَم را بِه تَنهایی می‌شویَم، مَن بِه کُمَکِ هیچکَس نیازی نَدارَم.
Én már magamtól mosakodom, nincs szükségem segítségre.
مَن می‌تَوانَم با آبِ سَرد وَصابونِ آبی بَدبو کِنار بیایَم.
Nekem a hideg víz is jó és a büdös kék szappan is megfelel.
مادَرَم بِه مَن یادآوَری می‌کُنَد، “مِسواک زَدَن را فَراموش نَکُن. مَن بِه مادَرَم می‌گویَم، “مَن! هَرگِز!”
“Ne felejtsd el a fogadat!” - figyelmeztet anya. “Soha, én ugyan nem!”
بَعد اَز شُستَن، مَن به پِدَربُزُرگ و آنتی سَلام می‌کُنَم وَ داشتَنِ روزی خوب را بَرایِشان آرزو می‌کُنَم.
Mosakodás után köszönök a nagypapámnak és a nagynénémnek. Szép napot kívánok nekik.
بَعد خودَم بِه تَنهایی لِباس هایَم را می‌پوشَم، وَمی‌گویَم، “مَن بُزُرگ شُدَم مامان”.
Majd felöltözök. “Én már nagy vagyok anya!” - mondom.
مَن می‌تَوانَم دُکمِه هایَم وَسَگَکِ کَفشَ هایَم را بِبَندَم.
Be tudom gombolni a ruhámat. Meg tudom kötni a cipőmet.
وَ مُطمَئِن می‌شَوَم کِه بَرادَرِ کوچَکَم تَمامِ اَخبارِ مَربوط بِه مَدرِسِه را می‌دانَد.
És el tudom mesélni az öcsémnek az iskolai híreket.
دَر کِلاس مَن تَمامِ تَلاشَم را دَر هَمِه یِ زَمینه ها می‌کُنَم.
Az osztályban pedig nagyon igyekszek.
مَن تَمامِ این کارهایِ خوب را هَر روز اَنجام می‌دهَم. وَلی کاری کِه بیشتَر اَز هَمِه بِه آن! عَلاقِه دارَم، بازی کَردَن وَ بازی اَست.
Rengeteg dolgom van minden nap! De tudod mit szeretek a legjobban? Játszani és játszani!
