تام یِک صَندوق موزهایِ رِسیده با خود حَمل می‌کَرد.
Tom egy láda érett banánt cipel.
تام بِه فُروشگاه رَفت کِه موزها را بِفُروشَد
Elmegy a piacra, hogy eladja a banánt.
مَردُم دَر فُروشگاه دَر حالِ خَریدن میوِه بودَند.
A piacon az emberek gyümölcsöket vesznek.
وَلی هیچکَس اَز موزهایِ تام نِمی‌خَرید. آنها تَرجیح می‌دادَند کِه اَز زَن ها میوِه بِخَرَند.
De senki sem vesz Tomtól banánt. Inkább az asszonyoktól vesznek gyümölcsöt.
مَردُم می‌گُفتَند دَر جامعِه یِ ما، فَقَط زَنها میوِه می‌فُروشَند. مَردُم می‌پُرسیدند، “او چِگونِه مَردی اَست؟”
“Nálunk csak az asszonyok árulnak gyümölcsöt” - mondják az emberek. “Milyen férfi ez?”- kérdezik.
وَلی تام تَسلیم نَشُد. او صِدا زَد، “موزهایِ مَرا بِخَرید! موزهایِ رِسیده یِ شیرین مَن را بِخَرید!”
De Tom nem adja fel. “Vegyenek a banánomból! Vegyenek az érett, édes banánomból!” - hívogatja a vevőket.
زَنی یِک دَستِه اَز موزها را اَز صَندوق بَرداشت. او با دِقَت بِه موزها نِگاه کَرد.
Egy nő felemel egy banánt és alaposan megvizsgálja.
مَردُمِ بیشتَری بِه سَمتِ غُرفِه آمَدَند. آنها موزهایِ تام را خَریدند وَ آنها راخوردَند.
Több ember érkezik a banánstandhoz. Megveszik és megeszik Tom banánját.
خِیلی زود، صَندوق خالی شُد. تام پول هایی کِه بِه دَست آوَردِه بود را شِمُرد.
Hamarosan kiürül a láda. Tom pedig megszámolja a pénzt, amit keresett.
سِپَس تام صابون، شِکَر وَ نان خَرید. او آنها را دَر صَندوقَش گُذاشت.
Azután Tom szappant, cukrot és kenyeret vesz. Beteszi az árukat a ládába.
تام صَندوق را رویِ سَرَش قَرار داد وَبِه خانِه رَفت.
Tom a ládát a fején egyensúlyozva megy haza.
