Pewnego dnia, mama przyniosła mnóstwo owoców.
One day, mama got a lot of fruit.
„Kiedy możemy zjeść te owoce?” – pytamy. „Będziemy jeść owoce wieczorem” – odpowiada mama.
“When can we have some fruit?” we ask.
“We will have the fruit tonight,” says mama.
Mój brat Rahim jest łakomy, więc próbuje każdego owocu. Je dużo owoców.
My brother Rahim is greedy. He tastes all the fruit. He eats a lot of it.
„Spójrz co zrobił Rahim!” – krzyczy mój młodszy braciszek. „Rahim jest niegrzeczny i samolubny” – przyznaję.
“Look at what Rahim did!” shouts my little brother.
“Rahim is naughty and selfish,” I say.
Mama jest zła na Rahima.
Mother is angry with Rahim.
My też jesteśmy źli na Rahima, ale Rahim nie okazuje skruchy.
We are also angry with Rahim. But Rahim is not sorry.
„Czy nie ukarzesz Rahima?” – pyta mój młodszy braciszek.
“Aren’t you going to punish Rahim?” asks little brother.
„Rahim, już niedługo spotka Cię kara” – ostrzega go mama.
“Rahim, soon you will be sorry,” warns mama.
Rahim zaczyna źle się czuć.
Rahim starts to feel sick.
„Bardzo boli mnie brzuch” – szepcze Rahim.
“My tummy is so sore,” whispers Rahim.
Mama przewidziała to wcześniej. Teraz owoce wymierzają karę Rahimowi!
Mama knew this would happen. The fruit is punishing Rahim!
Rahim postanawia nas przeprosić. „Już nigdy nie będę taki samolubny” – obiecuje. Wszyscy mu wierzymy.
Later, Rahim says sorry to us. “I will never be so greedy again,” he promises.
And we all believe him.
