Descargar PDF
Regresar a lista de cuentos

Saida mak Vusi nia feton dehan Lo que la hermana de Vusi dijo

Texto Nina Orange

Ilustraciones Wiehan de Jager

Translated by Aurelio da Costa

Lectura en voz alta Aurelio da Costa, Vitalina dos Santos, Criscencia R. Da Costa Viana

Lengua tetun

Nivel Nivel 4

Contar el cuento completo

Velocidad del audio

Reproducir automáticamente


Iha dadeer sedu ida Vusi ninia avó -feto bolu nia, “Vusi, favor foti manu tolun ida ne’e ba o nia inan-aman. Sira hakarak atu halo keek boot ida ba o nia feton ninia kazamentu.”

Temprano en la mañana, la abuelita de Vusi le dijo, “Vusi, por favor, lleva este huevo a tus padres. Ellos quieren hacer un pastel muy grande para la boda de tu hermana.”


Iha dalan ba ninia inan-aman sira nia uma, Vusi hasoru labarik mane rua ku’u hela ai-fuan. Labarik mane ida hadau manu-tolun husi Vusi no tiru ba ai-hun ida. Manu-tolun ne’e nakfera.

Cuando iba hacia la casa de sus padre, Vusi se encontró con dos chicos recogiendo frutas. Uno de los chicos le quitó el huevo a Vusi y lo lanzó a un árbol. El huevo se quebró.


“Saida mak o halo tiha ona?” Vusi hakilar. “Manu-tolun ida ne’e atu halo keek ida. Keek ne’e atu halo ba ha’u nia feton ninia kazamentu. Saida mak ha’u nia feton sei hatete se karik la iha keek kazamentu nian?”

“¡¿Qué acabas de hacer?!” Vusi le gritó. “Ese huevo era para hacer el pastel de boda de mi hermana. ¿Qué dirá mi hermana cuando sepa que no habrá pastel de boda?”


Labarik mane husu deskulpa tanba goza ona Vusi.” Ami labele ajuda ho keek ne’e, maibé ida ne’e mak ai-tonka hodi la’o nian ba o nia feton,” labarik mane ida dehan. Vusi kontinua ninia viajen.

Los chicos se disculparon por lo ocurrido. “No te podemos ayudar con la pastel, pero este palo para caminar es un regalo para tu hermana,” uno de los chicos dijo. Luego, Vusi siguió caminando.


Tuir dalan nia hasoru mane nain rua harii hela uma. “Ami bele uza ai-sanak forte ne’e?. Maibé ai-sanak ne’e la forte atu uza ba harii uma, no ai-sanak ne’e tohar.

Mientras caminaba, se encontró con dos hombres que estaban construyendo una casa. “¿Nos dejarías usar ese fuerte palo?” uno de los hombres preguntó. Pero el palo no era lo suficientemente fuerte para trabajos de construcción, así que se quebró.


“Saida mak o halo tiha ona?” Vusi hakilar.” Ai-sanak ne’e prezente ida ba ha’u nia feton. Ema sira kuu aifuan mak fó ba ha’u ai-sanak ne’e tanba sira mak harahun tiha manu-tolun ne’ebé atu uza ba kek. Kek ne’e ba ha’u nia feton ninia kazamentu. Agora laiha ona manu-tolun, laiha kek, no laiha prezente. Saida mak ha’u nia feton sei hatete?”

“¿Qué acabas de hacer?” Vusi gritó. “Ese palo era un regalo para mi hermana. Los recolectores de fruta me lo dieron porque rompieron el huevo para el pastel de boda de mi hermana. Ahora, ni huevo, ni pastel, ni regalo habrá para su boda. ¡¿Qué dirá mi hermana?!”


Karpinteiru sira sente triste tanba sira halo tohar tiha ai-sana ne’e. “Ami labele ajuda ho keek ne’e, maibé ida ne’e mak duut halo uma nian ba o nia feton,” mane karpinteiru ida dehan. No Vusi kontinua ninia viajen.

Los constructores se disculparon por haber roto el palo. “No te podemos ayudar con la pastel, pero aquí tienes un poco de paja para tu hermana,” uno de ellos dijo. Y así, Vusi continuó caminando.


Tuir dalan, Vusi hasoru to’os nain ida no karau ida.” Duut gostu ida, ha’u bele nata oituan?” karau ne’e husu. Maibé duut ne’e gostu tebes entaun karau ne’e han hotu kedas.

Ahora Vusi se encontró con un granjero y una vaca. “¡Qué deliciosa paja! ¿Puedo comer un poquito?” la vaca preguntó. Pero la paja estaba tan rica que la vaca se la comió toda.


“Saida mak o halo tiha ona?” Vusi hakilar. “Duut ne’e prezente ida ba ha’u nia fetin. Karpinteiru sira mak fó mai ha’u tanba sira halo tohar tiha ai-sanak ne’ebé ema sira kuu ai-fuan fó. Ema sira kuu ai-fuan ne’e fó ai-sanak mai ha’u tanba sira harahun manu-tolun atu uza halo kek ba ha’u nia feton. Kek ne’e atu halo ba ha’u nia feton ninia kazamentu. Agora laiha ona manu-tolun, laiha kek, no laiha prezente. Saida mak ha’u nia feton sei dehan?

“¿Qué acabas de hacer?” Vusi gritó. “Esa paja era un regalo para mi hermana. Los constructores me la dieron porque rompieron el palo de los recolectores de fruta. Los recolectores de fruta me regalaron el palo porque quebraron el huevo para el pastel de boda de mi hermana. Ahora, ni huevo, ni pastel, ni regalo habrá para su boda. ¡¿Qué dirá mi hermana?!”


Karau ne’e sente triste tanba nia kanten. To’os nain ne’e konkorda atu karau ne’e ba ho Vusi nu’udar prezente ida ba ninia feton. Ho nune’e Vusi kontinua la’o.

La vaca se disculpó por haber sido glotona. El granjero decidió regalarle la vaca a Vusi como un obsequio para la boda de su hermana. Y así pues, Vusi siguió caminando con la vaca.


Maibé karau ne’e halai fila ba to’os nain iha tempu han kalan. No Vusi la’o lakon iha nia dalan fila. Nia to’o tarde ba ninia feton nia kazamentu. Konvidadu sira hotu han tiha ona.

Pero la vaca se arrancó corriendo de vuelta donde el granjero a la hora de cenar. Vusi se perdió y llegó muy tarde a la boda de su hermana. Los invitados ya estaban comiendo.


“Saida mak ha’u sei halo?” Vusi hakilar. Karau ne’ebé halai fila ne’e hanesan prezente troka ba duut ne’ebé karpinteiru sira fó ba ha’u tanba sira halo tohar ai-sanak husi ema sira ne’ebé kuu ai-fuan. Ema sira kuu ai-fuan ne’e fó ai-sanak ba ha’u tanba sira harahun manu-tolun atu uza ba halo kek. Kek ne’e ba ha’u nia feton ninia kazamentu. Agora laiha ona manu-tolun, laiha kek, no laiha prezente.”

“¿Qué puedo hacer ahora?” Vusi dijo. “La vaca que se arrancó corriendo era un regalo para sustituir la paja que los constructores me habían regalado. Los constructores me dieron la paja porque rompieron el palo de los recolectores de fruta. Los recolectores de fruta me regalaron el palo porque quebraron el huevo para el pastel de boda de mi hermana. Ahora, ni huevo, ni pastel, ni regalo habrá para la boda.”


Vusi ninia feton hanoin oituan, depois nia dehan, “Vusi ha’u nia nan, ha’u la preukupa ho prezente sira ne’e. Hau la preukupa ho kek ne’e mós! Ita hotu iha ne’e, ha’u kontente. Agora hatais ba o nia ropa furak sira no mai hamutuk ita selebra loron ida ne’e!” no ida ne’e mak Vusi halo duni.

La hermana de Vusi se quedó pensativa por un momento y luego dijo: “Vusi, hermano mío, no me interesan los regalos. ¡Ni siquiera me interesa el pastel de boda! Estamos todos reunidos y felices y yo estoy muy feliz también. ¡Ponte tu ropa elegante y celebremos!” Y así pues, eso fue lo que Vusi hizo.


Texto: Nina Orange
Ilustraciones: Wiehan de Jager
Translated by: Aurelio da Costa
Lectura en voz alta: Aurelio da Costa, Vitalina dos Santos, Criscencia R. Da Costa Viana
Lengua: tetun
Nivel: Nivel 4
Fuente: What Vusi's sister said del African Storybook
Licencia Creative Commons
Esta obra está bajo una Creative Commons Atribución 3.0 Internacional.
Opciones
Regresar a lista de cuentos Descargar PDF