སྔོན་མ་སྔོན་མ་ཞིག་ལ། ས་ཆ་ཞིག་ན་འཚོ་བ་སྐྱིད་པོར་ཡོད་པའི་ཁྱིམ་ཚང་ཞིག་ཡོད་པ་རེད།
Había una vez una familia que vivía muy feliz.
ཁོང་ཚོས་ནང་འཛིང་རྩ་བ་ནས་བྱས་མྱོང་མེད་ལ།། ཁོང་ཚོས་ཕ་མ་གཉིས་ཀར་ནང་ལས་དང་ཞིང་ལས་ཐད་ལ་རོགས་པ་བྱས་པ་རེད།
Nunca peleaban. Los hijos ayudaban a sus padres en el hogar y en los huertos.
ཡིན་ན་ཡང་། ཁོང་ཚོ་མེའི་འགྲམ་དུ་འགྲོ་ཆོག་གི་ཡོད་མ་རེད།
Pero tenían prohibido acercarse al fuego.
ལས་ཀ་ཚང་མ་མཚན་ལ་བྱས་དགོས་གི་ཡོད་རེད། གང་ཡིན་ཟེར་ན། ཁོང་ཚོའི་གཟུགས་པོ་ནི་ལ་ཆ་ཡིས་གྲུབ་ཡོད་པ་རེད།
Tenían que hacer todo su trabajo por las noches. ¡Porque eran niños de cera!
ཡིན་ན་ཡང་། བུ་གཅིག་ནི་ཕྱིར་ཉི་མའི་ནང་ལ་འགྲོ་འདོད་ཆེན་པོ་བྱུང་།
Pero uno de los chicos sentía un fuerte deseo por salir a la luz del sol.
ཉིན་གཅིག་ཁོ་རང་ལ་སེམས་ཀྱིས་མི་བཟོད་པའི་ཕྱིར་འགྲོ་འདོད་ཆེན་པོ་ཞིག་སྐྱེས། བུ་སྦུན་ཚོས་ཁོར་ཉེན་བརྡ་བཏང་བ་རེད།
Un día su deseo fue muy fuerte. Sus hermanos le advirtieron que no lo hiciera…
ཡིན་ན་ཡང་དེ་ཕྱི་དྲག་པ་རེད། ཁོ་ནི་ཉི་མའི་དྲོད་ཀྱི་ནང་དུ་བཞུར་པ་རེད།
¡Pero ya era tarde! Se derritió con el calor del sol.
བུ་སྤུན་ཚོས་སོ་སོའི་སྤུན་ཞིག་བཞུར་སོང་བ་མཐོང་པས་སེམས་པ་ཧ་ཅང་སྐྱོ།
Los niños de cera se entristecieron de ver a su hermano derritiéndose.
ཡིན་ན་ཡང་། ད་ཁོང་ཚོས་འཆར་གཞི་ཞིག་བཏིང་བ་རེད། ཁོང་ཚོས་བཞུས་ཟིན་པའི་ལ་ཆ་དེ་རྡོག་རྡོག་བྱས་ནས་བྱ་གཟུགས་ཤིག་བཟོས་པ་རེད།
Pero hicieron un plan. Tomaron los restos de cera derretida y le dieron la forma de un ave.
ཁོང་ཚོས་བྱ་གཟུགས་ཀྱི་ལ་ཆ་དེ་རི་མགོར་ཁྱེར་ནས་ཕྱིན་པ་རེད།
Llevaron a su hermano ave a lo alto de una montaña.
ཞོགས་པར་ཉི་མ་ཤར་ཡོང་པའི་སྐབས། ཁོས་བྱ་སྐད་སྙན་མོ་སྒྲོག་བཞིན་ནམ་མཁར་འཕུར་ཕྱིན་པ་རེད།
Y cuando salió el sol, el ave se fue volando y cantando con la luz del amanecer.
