لە سەردەمانی زوو خەڵك هیچیان نەدەزانی. خەڵك نەیاندەزانی شت بچێنن یان پارچە بچنن یان كەرەستەی ئاسن دروست بكەن. خەڵك باوەڕیان وابوو خودایەك بە ناوی “نیاما” لە ئاسمانه که هەموو زانایاریه‌کانی جیهانی له لایە. ئەو هەموو زانایاریه‌کانی لەناو گۆزەیەكی گڵدا شاردۆته‌وه.
Il y a longtemps, les gens ne savaient rien. Ils ne savaient pas comment ensemmencer et cultiver leurs champs, ou comment tisser, ou comment fabriquer des outils de fer. Le dieu Nyame dans le ciel avait toute la sagesse du monde. Il la gardait en sécurité dans un pot en argile.
رۆژێكیان نیاما بڕیاری دا كە گۆزەی پڕ لە زانایی بدات بە ئانانسی. هەر جارەی كە ئانانسی سەیری گۆزەكەی دەكرد، شتێكی نوێ فێر دەبوو. زۆر سەرنجڕاكێش بوو!
Un jour, Nyame décida qu’il donnerait le pot de la sagesse à Anansi. Chaque fois qu’Anansi regardait dans le pot en argile, il apprenait quelque chose de nouveau. C’était tellement excitant !
ئانانسی چاوچنۆك بیری كردەووە: “من ئەم گۆزەیە لەسەر دارێک دەشارمەوە كە تەنیا خۆم بتوانم كەڵكی لێ وەربگرم!” ئەو پەتێكی درێژی هێناو لە دەوری گۆزەكەی ئاڵاند و لە كەمەری خۆی بەست و دواتر بەسەر دارەكە هەڵگەڕا، بەڵام زۆر بە سەختی دەیتوانی بە دارەكەدا هەڵگەڕێ، لەبەر ئەوەی هەموو جارێ گۆزەكە بە ئەژنۆی دەكەوت.
Anansi, l’avide, pensa: « Je vais garder le pot en sécurité en haut d’un grand arbre. Comme ça je pourrai l’avoir à moi seul ! » Il fila un fil long, l’enroula autour du pot en argile et l’attacha à son estomac. Il commença à grimper à l’arbre. Mais c’était difficile de grimper à l’arbre avec le pot qui lui cognait les genoux tout le temps.
كوڕە بچوكەكەی ئانانسی لەژێر دارەكە وەستابوو چاوی لێ دەكرد و گوتی: “ئاسانتر نەبوو كە ئەگەر ئەو گۆزەیەت لە كۆڵت بەستبا؟” ئەوجار ئانانسی هەوڵی دا كە گۆزەی پڕ لە زانایی لە پشتی ببەستێ. لە ڕاستیدا ئاوا زۆر ئاسانتر بوو.
Pendant tout ce temps, le jeune fils d’Anansi était debout en bas de l’arbre en train de regarder. « Au lieu de faire ceci, ne serait-il pas plus facile d’attacher le pot à ton dos ? » Anansi essaya d’attacher le pot rempli de sagesse à son dos et ce fut vraiment plus facile.
خەریك بوو لەترۆپکی دارەكە نزیك دەبوویەوە، بەڵام دواتر راوەستا و بیری كردەووە: “بڕیار وابوو هەر ئەمن هەموو زاناییەکم هەبێت، بەڵام ئێستا كوڕەكەم لە من ژیرترە!” ئانانسی زۆر توڕە بوو، بۆیە گۆزەكەی لەسەر دراره‌که‌وه فڕێدایە خوارەوە.
En peu de temps il atteignit le sommet de l’arbre. Mais il arrêta et pensa, « Je suis censé être celui qui a toute la sagesse et voici que mon fils est plus sage que moi ! » Anansi était tellement fâché à propos de ceci qu’il lança le pot en argile en bas de l’arbre.
گۆزەكە شكا و بوو بە هەزار پارچە. ئەوجار زانایی ئازاد بوو بۆ هەموو كەس كە سوودی لێوەربگرێ. بەم جۆرە بوو كە خەڵك فێربوون زەوی بكێڵن، جلوبەرگ بدوروون و كەرەستەش لە ئاسن دروست بكەن، و هەموو شتەكانی دیكەش كە خەڵك دەزانن چۆن دروستیان بكەن.
Le pot se cassa en mille morceaux sur le sol. La sagesse fut accessible à tous. Et c’est ainsi que les gens apprirent à cultiver, tisser, fabriquer des outils de fer, et toutes les autres choses que les gens savent faire.
Ghanaian folktale
Wiehan de Jager
Agri Afshin
kurde (sorani)
Niveau 3
L’enregistrement audio de cette histoire est actuellement indisponible.
