يَحْمِلُ توم طَبَقَ المَوْزِ النَّاضِجِ.
Tom egy láda érett banánt cipel.
يَتَّجِهُ تُومْ إِلَى السُّوقِ لِبَيْعِ المَوْزِ.
Elmegy a piacra, hogy eladja a banánt.
النَّاسُ فِي السُّوقِ يَشْتَرُونَ الفَاكِهَة.
A piacon az emberek gyümölcsöket vesznek.
لَكِنْ لاَ أَحَدَ يَشْتَرِي مَوْزَاتِ تُومْ. إِنَّهُمْ يُحَبِّذُونَ شِرَاءَ الفَاكِهَةِ مِنَ النَّسَاءِ.
De senki sem vesz Tomtól banánt. Inkább az asszonyoktól vesznek gyümölcsöt.
يَقُولُ النَّاسُ “فِي مُجْتَمَعِنَا لاَ يَبِيعُ الفَاكِهَةَ إِلاَّ النِّسَاءُ” وَيَتَسَاءَلُونَ “مَا نَوْعُ هَذَا الرَّجُلِ؟”
“Nálunk csak az asszonyok árulnak gyümölcsöt” - mondják az emberek. “Milyen férfi ez?”- kérdezik.
لَكِنَّ تُومْ لاَ يَسْتَسْلِمُ. هَا هُوَ يُنَادِي “اِشْتَرُوا مَوْزِي … اِشْتَرُوا مَوْزِيَ النَّاضِجَ اللَّذِيذَ.”
De Tom nem adja fel. “Vegyenek a banánomból! Vegyenek az érett, édes banánomból!” - hívogatja a vevőket.
أَخَذَتْ امْرَأَةٌ حِزْمَةَ المَوْزِ مِنْ عَلَى الطَّبَقِ وَتَفَحَّصَتْهَا بِعِنَايَةٍ.
Egy nő felemel egy banánt és alaposan megvizsgálja.
اشْتَرَتْ المَرْأَةُ المَوْزَ.
A nő megveszi a banánt.
تَوَافَدَ النَّاسُ عَلَى المِنْضَدَةِ. يَشْتَرُونَ مَوْزَاتِ تُومْ وَيَأْكُلُونَهَا.
Több ember érkezik a banánstandhoz. Megveszik és megeszik Tom banánját.
أُفْرِغَ الطَّبَقُ بِسُرْعَةٍ. أَخَذَ تُومْ يُحْصِي المَالَ الذِي رَبِحَهُ.
Hamarosan kiürül a láda. Tom pedig megszámolja a pénzt, amit keresett.
ثُمَّ اشْتَرَى تُومْ صَابُونًا وَسُكَّرًا وَخُبْزًا وَوَضَعَ المُشْتَرَيَاتِ فِي الطَّبَقِ.
Azután Tom szappant, cukrot és kenyeret vesz. Beteszi az árukat a ládába.
وَضَعَ تُومْ الطَّبَقَ عَلَى رَأْسِهِ وَرَجَعَ إِلَى مَنْزِلِهِ.
Tom a ládát a fején egyensúlyozva megy haza.
