Elŝuti PDF-on
Reiri al la rakontolisto

Alidie wid Granmaa Ferioj kun avino

Verkita de Violet Otieno

Ilustrita de Catherine Groenewald

Tradukita de Georgette McGlashen

Lingvo kreola (jamajka)

Nivelo 4-a nivelo

Laŭtlegi la tutan rakonton Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.


Odonggo an Apiyo did liv a toun wid dem faada. Dem luk faawod tu di alidie dem. No jos chuu skuul lak, bot bikaaz dem go vizit dem granmada. Shi did liv inna wahn fishn vilij nier wahn big liek.

Odongo kaj Apiyo loĝis en la urbo kun sia patro. Ili antaŭĝojis la ferioperiodon. Ne nur pro la lernejo estis fermita, sed pro ili vizitis sian avinon. Ŝi loĝis en fiŝkaptista vilaĝo proksime al granda lago.


Odonggo an Apiyo dem di eksaitid kaaz a did taim fi go vizit dem granmada agen. Di nait bifuor, dem pak op dem bag dem an get redi fi di lang jorni go a konchri. Dem kudn sliip an taak di uol nait bout di alidie.

Odongo kaj Apiyo estis ekscititaj, ĉar venis la tempo viziti sian avinon denove. La antaŭan nokton ili pakis siajn sakojn kaj pretiĝis por la longa vojaĝo al ŝia vilaĝo. Ili ne povis dormi kaj parolis la tutan nokton pri la ferio.


Orli di neks maanin, dem lef fi go konchri inna dem faada kyar. Dem jraiv paas di mountn dem, di wail animal dem an tii plantieshan. Dem kount di kyar dem an sing sang.

Frue la sekvan matenon, ili foriris vilaĝen en la aŭto de sia patro. Ili veturis preter montoj, sovaĝaj bestoj kaj teplantejoj. Ili kalkulis aŭtojn kaj kantis kantojn.


Afta a wail, di pikni dem did taiyad an jrap asliip.

Post iom da tempo, la infanoj laciĝis kaj ekdormiĝis.


Dadi wiek op Odonggo an Apiyo az dem riich inna di vilij. Dem si Nyar-Kanyaada, dem granmada, a res pan wahn mat anda wahn chrii. Nyar-Kanyaada in Luo, miin se ‘daata a di piipl a Kanyaada’. Shi a did wahn schrang an priti uman.

Patro vekis Odongon kaj Apijon dum ili alvenis en la vilaĝon. Ili trovis Nyar-Kanyada, sian avinon, ripozantan sur mato sub arbo. Nyar-Kanyada en Luo, signifas ‘filino de la popolo de Kanyada’. Ŝi estis forta kaj bela virino.


Nyar-Kanyaada welkom dem inna di ous an a daans an sing aal bout di ruum kaaz shi glad. Ar granpikni dem did wel glad fi gi ar di prezent dem we dem kyar fram Toun. “Uopm fimi prezent fos,” Odonggo se. “Nuo, fimi prezent fos!” Apiyo se.

Nyar-Kanyada bonvenigis ilin en la domon kaj dancis ĉirkaŭ la ĉambro kantante kun ĝojo. Ŝiaj genepoj ĝojis doni al ŝi la donacojn, kiujn ili alportis de la urbo. “Unue malfermu mian donacon,” diris Odongo. “Ne, mia donaco unue!” diris Apiyo.


Aafta shi uopm di prezent dem, Nyar-Kanyaada bles ar granpikni dem inna di uol-fashan wie.

Post kiam ŝi malfermis la donacojn, Nyar-Kanyada benis siajn nepojn laŭ tradicia maniero.


Den Odonggo an Apiyo go outta duor. Dem ron dong di botaflai dem an di bod dem.

Tiam Odongo kaj Apiyo iris eksteren. Ili postkuris papiliojn kaj birdojn.


Dem klaim di chrii dem an splash op inna di waata a di liek.

Ili grimpis arbojn kaj plaŭdis en la akvon de la lago.


Wen it get daak dem go bak a di ous fi dina. Bifuor dem kuda don nyam, dem did a jrap asliip.

Je mallumo, ili revenis al la domo por vespermanĝi. Antaŭ ol ili povis finmanĝi, ili endormiĝis!


Di neks die, di pikni dem faada jraiv bak go a Toun an lef dem wid Nyar-Kanyaada.

La sekvan tagon, la patro de la infanoj veturis reen al la urbo lasante ilin kun Nyar-Kanyada.


Odonggo an Apiyo did elp dem granmada wid di ous wok dem. Dem go kech waata an go luk faiyastik. Dem kalek di eg dem fram di chikin an pik vejitebl fram di gyaadn.

Odongo kaj Apiyo helpis sian avinon pri hejmaj taskoj. Ili alportis akvon kaj brullignon. Ili kolektis ovojn de la kokinoj kaj plukis legomfoliojn el la ĝardeno.


Nyar-Kanyaada tiich ar granpikni dem fi mek saaf ugaali fi nyam wid schuu. Shi shuo dem ou fi mek kuoknat rais fi nyam wid ruos fish.

Nyar-Kanyada instruis siajn genepojn fari molan ugali por manĝi kun stufaĵo. Ŝi montris al ili kiel fari kokosan rizon por manĝi kun rostitaj fiŝoj.


Wan maanin, Odonggo kyar im granmada kou dem fi nyam graas. Dem ron go pan di nieba faam. Di faama di beks wid Odonggo. Im chretn fi tek we di kou dem kaaz dem nyam im krap dem. Aafta da die de, di bwaai pikni mek shuor se dat di kou dem no get inna no chobl agen.

Unun matenon, Odongo prenis la bovinojn de sia avino por paŝti. Ili kuris sur la bienon de najbaro. La kamparano koleris kontraŭ Odongo. Li minacis posedi la bovinojn pro manĝado de siajn rikoltojn. Post tiu tago, la knabo certigis, ke la bovinoj ne faris problemojn denove.


Pan wahn neks die, di pikni dem go maakit wid Nyar-Kanyaada. Shi did av wahn staal a sel vejitebl, shuga an suop. Apiyo did laik fi tel di kostama dem di prais a di gudz. Odonggo wuda pak op di gudz dem we di kostama dem bai.

En alia tago, la infanoj iris al la bazaro kun Nyar-Kanyada. Ŝi havis budon por vendi legomojn, sukeron kaj sapon. Apiyo ŝatis diri al klientoj la prezon de varoj. Odongo pakus tion, kion aĉetis la klientoj.


A di en a di die dem jrink chai tii tugeda. Dem elp granmada fi kount aaf di moni we shi mek.

Je la fino de la tago ili kune trinkis chai-teon. Ili helpis avinon kalkuli la monon, kiun ŝi gajnis.


Bot di alidie don tuu kwik an di pikni dem did afi go bak a Toun. Nyar-Kanyaada gi Odonggo wahn at an Apiyo wahn sweta. Shi pak op som fuud gi dem fi di jorni.

Sed tro baldaŭ finiĝis la ferioj kaj la infanoj devis reiri al la urbo. Nyar-Kanyada donis al Odongo ĉapon kaj al Apiyo puloveron. Ŝi pakis manĝaĵojn por ilia vojaĝo.


Wen dem faada kom bak fi dem, dem neva waahn lef. Di pikni dem beg Nyar-Kanyaada fi go wid dem bak a Toun. Shi smail an se, “Mi tu uol fi Toun. Mi a go wiet fi unu kom bak a mi vilij agen.”

Kiam ilia patro venis por venigi ilin, ili ne volis foriri. La infanoj petegis Nyar-Kanyadan, ke li iru kun ili al la urbo. Ŝi ridetis kaj diris: “Mi estas tro maljuna por la urbo. Mi atendos, ke vi revenu al mia vilaĝo.”


Odonggo an Apiyo, di tuu a dem og ar op tait-tait an se bai-bai.

Odongo kaj Apiyo ambaŭ brakumis ŝin forte kaj adiaŭis.


Wen Odonggo an Apiyo go bak a skuul dem tel dem fren dem bout konchri laif. Som a di pikni dem did fiil se laif inna Toun did gud. Di res a dem did fiil se konchri laif beta. Bot muos af aal, evribadi agrii se Odonggo an Apiyo did av di bes granmada.

Kiam Odongo kaj Apiyo reiris al la lernejo, ili rakontis al siaj amikoj pri la vivo en la vilaĝo. Iuj infanoj sentis, ke la vivo en la urbo estas bona. Aliaj opiniis, ke la vilaĝo estas pli bona. Sed ĉefe ĉiuj konsentis, ke Odongo kaj Apiyo havas mirindan avinon!


Verkita de: Violet Otieno
Ilustrita de: Catherine Groenewald
Tradukita de: Georgette McGlashen
Lingvo: kreola (jamajka)
Nivelo: 4-a nivelo
Fonto: Holidays with grandmother el la Afrika Rakontolibro
Krea Komunaĵo Permesilo
Ĉi tiu verko estas disponebla laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite 4.0 Tutmonda.
Opcioj
Reiri al la rakontolisto Elŝuti PDF-on