मुर्गी और कनखजूरा दोस्त थे। लेकिन उन्हें एक दूसरे से हमेशा मुकाबला करते थे। एक दिन उन्होंने यह देखने के लिए फुटबॉल खेलने का फैसला लिया कि कौन अच्छा खिलाड़ी है।
Koko kaj Milpiedulo estis amikoj. Sed ili ĉiam konkuris unu kontraŭ la alia. Iun tagon ili decidis ludi futbalon por vidi, kiu estis la pli bona ludanto.
वे फुटबॉल के मैदान में गए और उन्होंने अपना खेल शुरू किया। मुर्गी तेज़ थी, लेकिन कनखजूरा उससे भी तेज़ था। मुर्गी ने जितनी तेज़ी से फुटबॉल को लात मारी, कनखजूरे ने उससे भी तेज़ी से फुटबॉल को लात मारी। मुर्गी को गुस्सा आने लगा।
Ili iris al la ludkampo kaj ekludis. Koko estis rapida, sed Milpiedulo estis pli rapida. Koko piedbatis malproksimen, sed Milpiedulo piedbatis pli malproksimen. Koko eksentis sin malkontenta.
उन्होंने पेनल्टी शूटआउट खेलने का फैसला लिया। पहले कनखजूरा गोलकीपर बना। मुर्गी ने केवल एक गोल किया। अब गोल बचाने की बारी मुर्गी की थी।
Ili decidis ludi punŝoton. Unue, Milpiedulo estis la golulo. Koko gajnis nur unu golon. Tiam estis la vico de Koko gardi la golejon.
कनखजूरे ने बॉल को मारा और गोल हो गया। कनखजूरा बॉल को घुमाते हुए ले गया और गोल कर दिया। कनखजूरे ने सिर से बॉल को मारकर गोल किया। कनखजूरे ने कुल पाँच गोल किए।
Milpiedulo piedbatis la pilkon kaj faris golon. Milpiedulo piedbatis la pilkon kaj faris golon. Milpiedulo kapbatis la pilkon kaj faris golon. Milpiedulo gajnis kvin golojn.
मुर्गी बहुत गुस्सा हो गई क्योंकि वह हार गई थी। उसको हारना बिलकुल पसंद नहीं था। कनखजूरे ने हँसना शुरू कर दिया क्योंकि उसकी दोस्त बेवजह गुस्सा कर रही थी।
Koko koleregis, ĉar ŝi perdis la ludon. Ŝi estis tre malbona perdanto. Milpiedulo ekridis, ĉar lia amiko faris tiom da bruo pri tio.
यह देखकर मुर्गी को इतना गुस्सा आया कि उसने अपनी बड़ी सी चोंच खोली और कनखजूरे को ही निगल गई।
Koko tiel koleris ke ŝi larĝe malfermis la bekon kaj forglutis la milpiedulon.
वापिस घर लौटते समय मुर्गी को रास्ते में कनखजूरे की माँ मिलीं। उन्होंने पूछा “क्या तुमने मेरे बच्चे को देखा?” मुर्गी ने कुछ नहीं कहा। माँ बहुत परेशान थीं।
Dum Koko marŝis hejmen, ŝi renkontis Milpiedul-patrinon. Milpiedul-patrino demandis, “Ĉu vi vidis mian infanon?” Koko nenion diris. Milpiedul-patrino maltrankviliĝis.
तब कनखजूरे की माँ ने एक हल्की सी आवाज़ सुनी। “माँ मेरी मदद करो” आवाज़ आई। कनखजूरे की माँ ने आस पास देखा और ध्यान से सुना। वह आवाज़ मुर्गी के अंदर से आ रही थी।
Tiam Milpiedul-patrino aŭdis voĉeton. “Helpu min, panjo!” kriis la voĉo. Milpiedul-patrino ĉirkaŭrigardis kaj aŭskultis atente. La voĉo venis el ene de la koko.
कनखजूरे की माँ चिल्लायी “मेरे बच्चे अपनी विशेष शक्ति का प्रयोग करो”। कनखजूरे में से बहुत गंदी बदबू आती है और उनका स्वाद बहुत ख़राब होता है। मुर्गी बीमार महसूस करने लगी।
Milpiedul-patrino ekkriis, “Uzu vian specialan povon, mia infano!” La milpieduloj povas fari malbonan odoron kaj malbonan guston. Koko eksentis sin malsana.
मुर्गी ने डकार ली। उसके बाद उसने निगला और थूका। फिर छींक ली और ख़ाँसा और फिर दोबारा ख़ाँसा। कनखजूरा बहुत गंदा था!
Koko ruktis. Tiam ŝi glutis kaj kraĉis. Tiam ŝi ternis kaj tusis. Kaj tusis. La milpiedulo estis naŭzega!
मुर्गी तब तक खाँसती रही जब तक कनखजूरा उसके पेट से बाहर नहीं निकल गया। उसके बाहर निकलते ही कनखजूरे की माँ और उसका बच्चा रेंग कर पेड़ पर चढ़े और छिप गए।
Koko tusis, ĝis ŝi eltusigis la milpiedulon kiu estis en ŝia stomako. Milpiedul-patrino kaj ŝia infano suprenrampis sur arbo kaj kaŝis sin.
उसी समय से मुर्गी और कनखजूरा दुश्मन हो गए।
Ekde tiam la kokoj kaj la milpieduloj estis malamikoj.
Winny Asara
Magriet Brink
Nandani
hindia
3-a nivelo
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
