Noong unang panahon, may isang masayang mag-anak.
Μια φορά και έναν καιρό, υπήρχε μια ευτυχισμένη οικογένεια.
Pawang mga lalaki ang mga anak at hindi sila kailanman nag-aaway. Tinutulungan nila ang kanilang magulang sa bukid at sa gawaing-bahay.
Αυτοί ποτέ δεν τσακώθηκαν μεταξύ τους. Βοηθούσαν τους γονείς τους στο σπίτι και στα κτήματα.
Malaya nilang nagagawa ang anuman, maliban sa isang bagay. Hindi sila maaaring lumapit sa apoy.
Αλλά δεν επιτρεπόταν να πάνε κοντά στη φωτιά.
Sa gabi lamang sila nagtatrabaho dahil sila ay mga sera!
Έπρεπε να κάνουν όλη τη δουλειά τους μέσα στη νύχτα. Επειδή ήταν αυτοί φτιαγμένοι από κερί.
Ngunit pinangarap ng isa na makita ang araw.
Αλλά ένα από τα αγόρια θέλησε να βγει έξω στο φως του ήλιου.
Isang umaga, hindi niya nalabanan ang matinding pag-aasam. Pinigilan siya ng kanyang mga kapatid…
Μια μέρα η θέληση του ήταν πολύ δυνατή. Τα αδέρφια του τον προειδοποίησαν…
Subalit huli na ang lahat! Siya ay nalusaw na ng mainit na araw.
Αλλά ήταν πολύ αργά! Αυτός έλιωσε στον ζεστό ήλιο.
Labis na nalungkot ang mga batang sera sa nakitang dinanas ng kapatid.
Τα κέρινα παιδιά ήταν τόσο λυπημένα να βλέπουν τον αδερφό τους να λιώνει.
Kaya gumawa sila ng paraan upang matupad ang kanyang pangarap. Sama sama nilang hinubog ang serang labi ng kapatid at ginawa itong ibon.
Αλλά έκαναν ένα σχέδιο. Σχημάτισαν το κομμάτι του λιωμένου κεριού σε ένα πουλί.
Dinala nila ang ibon sa tuktok ng bundok.
Πήραν το πουλί αδερφό τους πάνω σε ένα ψηλό βουνό.
At sabay ng pagsikat ng araw, lumipad ang ibon tungo sa liwanag ng araw, na may awit na taglay.
Και καθώς ο ήλιος ανέβαινε, αυτός πέταξε μακριά τραγουδώντας μέσα στο πρωινό φως.
Southern African Folktale
Wiehan de Jager
Arlene Avila
La Trinidad Mina
φιλιππινέζικα
Επίπεδο 2
