Intr-o dimineață, foarte devreme, bunica lui Vusi l-a chemat, “Vusi, te rog du oul acesta părinților tăi. Vor să facă un tort mare pentru nunta sorei tale”.
Νωρίς το πρωί η γιαγιά του Βούσι τον κάλεσε: «Βούσι, σε παρακαλώ πήγανε αυτό το αυγό στους γονείς σου. θέλουν να φτιάξουν ένα μεγάλο κέικ για το γάμο της αδερφής σου».
In drum spre părinții lui, Vusi a întâlnit doi băieți culegând fructe. Unul a smuls oul de la Vusi și l-a izbit de un copac. Oul s-a spart.
Στο δρόμο για τους γονείς του, ο Βούσι συνάντησε δύο αγόρια να μαζεύουν φρούτα. Ένα αγόρι άρπαξε το αυγό από τον Βούσι και το πέταξε σε ένα δέντρο. Το αυγό έσπασε.
“Ce ai făcut?” plângea Vusi. “Oul ăla era pentru un tort. Tortul era pentru nunta sorei mele. Ce va spune sora mea daca nu va fi un tort de nuntă?”
«Τι έχεις κάνει;» φώναξε ο Βούσι. «Αυτό το αυγό ήταν για ένα κέικ. Το κέικ ήταν για το γάμο της αδερφής μου. Τι θα λέει η αδερφή μου αν δεν υπάρχει γαμήλιο κέικ;»
Băieților le părea rău că-l șicanaseră pe Vusi. “Nu putem ajuta cu nimic pentru tort, dar iată un baston pentru sora ta,” a zis unul. Vusi și-a continuat călătoria.
Τα αγόρια λυπήθηκαν που πείραξαν τον Βούσι. «Εμείς δεν μπορούμε να βοηθήσουμε για το κέικ, αλλά εδώ υπάρχει ένα ραβδί για περπάτημα για την αδερφή σου» είπε ένας. Ο Βούσι συνέχισε το ταξίδι του.
In drum a întâlnit doi oameni construind o casă. “Putem să folosim bățul ăla ?” a întrebat unul. Dar bățul nu era destul de tare pentru clădire, și s-a rupt.
Στην πορεία αυτός συνάντησε δύο άντρες να χτίζουν ένα σπίτι. «Μπορούμε εμείς να χρησιμοποιήσουμε αυτό το δυνατό ραβδί;» ρώτησε ένας. Αλλά το ραβδί δεν ήταν αρκετά δυνατό για χτίσιμο, και έσπασε.
“Ce ai făcut?” plângea Vusi. “Bățul ăla era un dar pentru sora mea. Culegătorii de fructe mi-au dat bățul pentru că au spart oul pentru tort. Tortul era pentru nunta sorei mele. Acum ou nu mai e, nici tort, și nici dar. Ce va spune sora mea?”
«Τι έχεις κάνει;» φώναξε ο Βούσι. «Αυτό το ραβδί ήταν ένα δώρο για την αδερφή μου. Οι συλλέκτες φρούτων μου έδωσαν το ραβδί επειδή έσπασαν το αυγό για το κέικ. Το κέικ ήταν για το γάμο της αδερφής μου. Τώρα δεν υπάρχει ούτε αυγό, ούτε κέικ, ούτε και δώρο. Τι θα λέει η αδερφή μου;»
Zidarilor le părea rău că rupseseră bățul. “Nu te putem ajuta cu tortul, dar iată ceva paie pentru sora ta,” a zis unul. Si așa Vusi și-a continuat călătoria.
Οι χτίστες λυπήθηκαν που έσπασαν το ραβδί. «Εμείς δεν μπορούμε να βοηθήσουμε με το κέικ, αλλά εδώ υπάρχει λίγο άχυρο για την αδερφή σου» είπε ένας. Και έτσι ο Βούσι συνέχισε το ταξίδι του.
În drum, Vusi a întâlnit un fermier și o vacă. “Ce paie delicioase, pot să gust un pic?” a întrebat vaca. Dar paiele erau atât de gustoase încât vaca le-a mâncat pe toate!
Στην πορεία, ο Βούσι συνάντησε έναν αγρότη και μια αγελάδα. «Τι νόστιμο άχυρο, μπορώ να έχω μια μπουκιά;» ρώτησε η αγελάδα. Αλλά το άχυρο ήταν τόσο νόστιμο που η αγελάδα το έφαγε όλο!
“Ce ai făcut?” a plâns Vusi. “Paiele alea erau un dar pentru sora mea. Zidarii mi-au dat paiele pentru că au rupt bățul de la culegătorii de fructe. Culegătorii de fructe mi-au dat bățul pentru că au spart oul pentru tortul sorei mele. Tortul era pentru nunta sorei mele. Acum ou nu mai e, nici tort, și nici dar. Ce va spune sora mea?”
«Τι έχεις κάνει;» φώναξε ο Βούσι. Αυτό το άχυρο ήταν δώρο για την αδερφή μου. Οι χτίστες μου έδωσαν το άχυρο επειδή αυτοί έσπασαν το ραβδί από τους συλλέκτες φρούτων. Οι συλλέκτες φρούτων μου έδωσαν το ραβδί επειδή αυτοί έσπασαν το αυγό για το κέικ της αδερφής μου. Το κέικ ήταν για το γάμο της αδερφής μου. Τώρα δεν υπάρχει ούτε αυγό, ούτε κέικ, ούτε και δώρο. Τι θα λέει η αδερφή μου;»
Vacii îi părea rău că a fost hapsână. Fermierul a fost de acord ca vaca să meargă cu Vusi ca dar pentru sora lui. Si așa Vusi a mers mai departe.
Η αγελάδα λυπήθηκε που ήταν αχόρταγη. Ο αγρότης συμφώνησε ότι η αγελάδα μπορούσε να πάει με τον Βούσι ως δώρο για την αδερφή του. Και έτσι ο Βούσι συνέχισε.
Dar vaca a fugit înapoi la fermier la vremea mesei. Si Vusi s-a pierdut pe drum. A ajuns foarte târziu la nunta sorei lui. Oaspeții deja mâncau.
Αλλά η αγελάδα έτρεξε πίσω στον αγρότη την ώρα του δείπνου. Και ο Βούσι χάθηκε στο ταξίδι του. Έφτασε πολύ αργά για το γάμο της αδερφής του. Οι καλεσμένοι ήδη έτρωγαν.
“Ce voi face?” plângea Vusi. “Vaca fugită era un dar în schimbul paielor pe care mi le-au dat zidarii. Zidarii mi-au dat paiele pentru că au rupt bățul de la culegătorii de fructe. Culegătorii de fructe mi-au dat bățul pentru că au spart oul pentru tort. Tortul era pentru nuntă. Acum ou nu e, nici tort, și nici dar.”
«Τι πρέπει να κάνω;» φώναξε ο Βούσι. «Η αγελάδα που έφυγε ήταν ένα δώρο, σε αντάλλαγμα για το άχυρο που μου έδωσαν οι χτίστες. Οι χτίστες μου έδωσαν το άχυρο επειδή έσπασαν το ραβδί από τους συλλέκτες φρούτων. Οι συλλέκτες φρούτων μου έδωσαν το ραβδί επειδή έσπασαν το αυγό για το κέικ. Το κέικ ήταν για το γάμο. Τώρα δεν υπάρχει ούτε αυγό, ούτε κέικ, και ούτε δώρο».
Sora lui Vusi s-a gândit pentru un timp apoi a spus, “Vusi fratele meu, nu îmi pasă cu adevărat de cadouri. Nici de tort chiar nu îmi pasă. Suntem toți aici împreună, sunt fericită! Acum îmbracă-te cu hainele tale bune și hai să sărbătorim ziua asta!” Si chiar asta Vusi a făcut!
Η αδερφή του Βούσι σκέφτηκε για λίγο, και μετά είπε: «Βούσι αδερφέ μου, δεν με ενδιαφέρει πραγματικά για τα δώρα. Δεν με ενδιαφέρει ακόμα για το κέικ! Εμείς είμαστε όλοι εδώ μαζί, και είμαι χαρούμενη. Τώρα φόρεσε τα κομψά σου ρούχα και ας γιορτάσουμε αυτή τη μέρα!» Και έτσι ήταν αυτό που έκανε ο Βούσι.
