یوه ورځ مور جانې ډېرې میوې راوړې.
Μια μέρα, η μαμά πήρε πολλά φρούτα.
موږ ترې پوښتنه وکړه، “کله دا ميوې خوړلاى شو؟” مور جانې وویل، “موږ به دا میوې د شپې خورو.”
«Πότε μπορούμε να έχουμε μερικά φρούτα;» εμείς ρωτάμε. «Θα φάμε τα φρούτα απόψε» λέει η μαμά.
خو زما ورور رحیم کنجوس دی. هغه د ټولو میوو خوند ګوري، هغه ټوله میوه خوري.
Ο αδερφός μου Ραχίμ είναι λαίμαργος. Γεύεται όλα τα φρούτα. Τρώει πολλά από αυτά.
زما کوچني ورور چغه کړه: “دا وګورئ رحیم څه کړي؟” ما وویل: “رحیم ډېر وران او خود خواه دی.”
«Κοίτα τι έκανε ο Ραχίμ!» φωνάζει ο μικρός μου αδερφός. «Ραχίμ είναι άτακτος και εγωιστής» λέω.
مور جانه رحیم ته په غوسه ده.
Η μητέρα είναι θυμωμένη με τον Ραχίμ.
موږ هم رحیم ته په غوسه یو. مګر رحیم هیڅ خفه نه دی.
Εμείς επίσης είμαστε θυμωμένοι με τον Ραχίμ. Αλλά ο Ραχίμ δεν μετανιώνει.
زما کوچني ورور وپوښتل، “تاسو رحیم ته سزا نه ورکوئ؟”
«Δεν πρόκειται να τιμωρήσεις τον Ραχίμ;» ρωτάει ο μικρός αδερφός.
مور جانې ورته وويل: “رحیمه! ته به ډېر ژر بخښنه وغواړې.”
«Ραχίμ, σύντομα θα μετανιώσεις» προειδοποιεί η μαμά.
رحیم ناروغ شو.
Ο Ραχίμ αρχίζει να νοιώθει άσχημα.
رحيم ورو وويل: “زما خېټه درد کوي.”
«Πονάει το στομάχι μου» ψιθυρίζει ο Ραχίμ.
مور جانه پوهېدله چې داسې به کېږي. میوه به رحیم ته سزا ورکړي.
Η μαμά ήξερε τι θα συμβεί. Τα φρούτα τιμωρούν τον Ραχίμ!
وروسته رحیم له موږ ټولو څخه بخښنه وغوښته. “زه به نور هېڅکله کنچوس نه اوسم.” هغه ژمنه وکړه او موږ ټول په هغه باور لرو چې نور به کنجوسي نه کوي.
Αργότερα, ο Ραχίμ μας ζητάει συγγνώμη. «Ποτέ δεν θα είμαι τόσο λαίμαργος ξανά» υπόσχεται. Και εμείς όλοι τον πιστεύουμε.
